(Economistmk) - Η ανακοίνωση του ΟΤΕ για νέα εθελούσια έξοδο, που αφορά περίπου 1,000 εργαζόμενους στην εταιρία, προκαλεί νέους προβληματισμούς. Η ανησυχία αυτή τη φορά ενισχύεται, καθώς τα χρόνια της κρίσης οι εταιρίες προτιμούν να δαπανούν τεράστια ποσά σε αποζημιώσεις, παρά λίγα χρήματα σε μισθούς.

Το πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου για πάνω από 1,000 υπαλλήλους του ΟΤΕ, που ανακοινώθηκε προ λίγων εβδομάδων, θα κοστίσει στην εταιρία περί τα 190 εκατ. ευρώ, βάσει ανακοίνωσης της ίδιας της εταιρίας. Δηλαδή, το κόστος της εθελούσιας εξόδου ανά εργαζόμενο που απολύεται, αντιστοιχεί σε 190,000 ευρώ. Ποσό, για το οποίο θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί το δίνει απλόχερα η εταιρία, η ίδια δηλαδή η επιχείρηση που τους απολύει.

Νωρίτερα εντός του καλοκαιριού, είχε δρομολογηθεί αντίστοιχο πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου από τον όμιλο Πειραιώς, καθώς από μικρή τράπεζα έγινε με την εισαγωγή των Κυπριακών ένας από τους πυλώνες τραπεζικών συναλλαγών στη χώρα. Η συμμετοχή στο πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου συμμετείχαν περίπου 1,500 με 1,600 τραπεζοϋπάλληλοι. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το κόστος ανήλθε σε 110 περίπου εκατ. ευρώ, που πρακτικά σημαίνει ότι κατά μέσον όρο κάθε εργαζόμενος θα λάβει περί τα 70,000 ευρώ.

Το συνολικό κόστος που εκτιμάται κάθε φορά ανά πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου, αφορά την αποζημίωση του υπαλλήλου σε μετρητά, την αποζημίωση των εισφορών, την περιορισμένη αγορά πλασματικών χρόνων κ.λπ.. Η εταιρία βραχυπρόθεσμα παρουσιάζει ζημίες, τις οποίες όμως μπορεί να καλύψει με ένα νέο δάνειο, ή με πώληση μέρους του ενεργητικού της. Μακροπρόθεσμα όμως, από το επόμενο οικονομικό έτος, έχοντας καλύψει τη διαφορά του κόστους της εθελούσιας εξόδου, η εταιρία μπορεί να επιδεικνύει καλύτερη τραπεζική πίστη, με πιο «μαζεμένα» οικονομικά μεγέθη, και σίγουρα πιο ελκυστικά επενδυτικά πακέτα.

Από την άλλη πλευρά, οι μέχρι σήμερα εθελούσιες έξοδοι σε τράπεζες, υπηρεσίες και οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα (ΟΤΕ, Ολυμπιακή, ΕΡΤ κ.ά.), έχουν προκαλέσει στα ασφαλιστικά ταμεία ζημιές που ξεπερνούν τα 5 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι ζημιές αυτές θα είναι πολλαπλάσιες, εφόσον το κύμα απολύσεων συνεχίζεται πανελλαδικά. Ακόμα, χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι το γεγονός πως μεγάλη μερίδα των απολυμένων αποχωρεί καθώς έχει ήδη 35-40 έτη ασφάλισης, με αποτέλεσμα να οδηγείται αυτομάτως σε σύνταξη. Έτσι, εκτός του ότι οι θέσεις αυτές δεν πρόκειται να αναπληρωθούν με νέο προσωπικό, την ίδια στιγμή, το κράτους θα ζημειωθεί περαιτέρω μέσω των ήδη χρεοκοπημένων ασφαλιστικών ταμείων, και των συντάξεων που προσφέρουν. Ποιον εξυπηρετεί άραγε η εθελούσια έξοδος;