Γιατί να έρθει κάποιος για εργασία στην Ελλάδα σήμερα;

Σύμφωνα με τα στοιχεία στη Eurostat από το 2010 έως το 2023 έφυγαν από την Ελλάδα 660,000 πολίτες, ενώ έχουν επιστρέψει 420,000 μέχρι σήμερα. Το υπουργείο εργασίας αναφέρει ότι ο Απρίλιος που μας πέρασε είναι ο καλύτερος μήνας στην ιστορία του ελληνικού κράτους, καθώς δημιουργήθηκαν 134,000 νέες θέσεις εργασίας. Γιατί να έρθει κάποιος στην Ελλάδα σήμερα; Μόνο αν δεν τα κατάφερε στο εξωτερικό, διαφορετικά γιατί;

Σύμφωνα με την Ετήσια Έκθεση 2025 του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση όμως, κατά 32.8% συρρικνώθηκε ο μέσος ετήσιος πραγματικός μισθός στην Ελλάδα την περίοδο 2009-2024. Την περίοδο 2019-2024 η μείωση διαμορφώθηκε στο 1.1%, παρά την αύξηση του μέσου ετήσιου πραγματικού μισθού κατά 2.9% τη διετία 2023-2024.

Η Ελλάδα πέρυσι κατέγραψε το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό απασχόλησης στην Ευρώπη, εμφανίζοντας καλύτερη επίδοση μόνο συγκριτικά με την Ιταλία. Επίσης, η Ελλάδα εμφάνισε το 2024 το χαμηλότερο ποσοστό απασχόλησης σε αποφοίτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (80.3%) μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ.

Την περίοδο 2019-2024 η πραγματική παραγωγικότητα της εργασίας στο σύνολο της οικονομίας αυξήθηκε κατά 1.2%, αλλά το μέσο πραγματικό ωρομίσθιο μειώθηκε κατά 4.7%. Το 2024 το ποσοστό σοβαρής υλικής και κοινωνικής στέρησης των μισθωτών ανήλθε στη χώρα μας στο 8.8%, έναντι 8% το 2023, και 3.8% στο σύνολο της ΕΕ.

Το 2024 το ποσοστό των μισθωτών που δήλωναν στην Ελλάδα ότι αδυνατούν να ξοδέψουν ένα μικρό ποσό χρημάτων για τον εαυτό τους αυξήθηκε από 27.9% το 2023 στο 29.3%.

Επίσης, στο σύνολο της επικράτειας ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός ηλικίας 15-64 ετών μειώθηκε την περίοδο 2009-2024 κατά 6.8% ή 335.7 χιλιάδες άτομα.

Read More

Ευτυχώς υπάρχουν και προϊστάμενοι που σέβονται τις αγωνίες σου

Κλήρωση ισοβαθμούντων υποψηφίων λέει ο ΑΣΕΠ. Μα καλά, είναι δυνατόν όλα να είναι στην τύχη σε αυτόν τον κόσμο;

Τι πάει να πει κλήρωση σε μία διαδικασία πρόσληψης; Δηλαδή το άτομο που θα κληρωθεί του έτυχε τζόκερ, και το άτομο που θα χάσει θα βιώσει μία αδικία, έναν αποκλεισμό, μία κατάσταση οργής που θα μετατραπεί σε αντίστροφη συμπεριφορά στις μελλοντικές του εργασιακές επιλογές.

Γιατί σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν προϊστάμενοι που αφήνουν τα πράγματα στην τύχη τους; Για να γίνεις δικηγόρος σπούδασε νομική σου λένε. Για να γίνεις προϊστάμενος, απλά να έχεις καλές φιλίες, ξέρετε από αυτές που όταν υπάρξει προσωπικό συμφέρον καταλήγουν σε "φιλία κατ' ανάγκη".

Ο καθένας να κοιτάζει τον εαυτό του, να μην κρίνεις σου λέει. Ναι, με γεμάτη τσέπη και "φιλίες" που σε βοηθούν με πλάγιους τρόπους εύκολα το λες. Τί γίνεται στην ώρα της κρίσης; Α μάλιστα, ξαφνικά λες "να το δούμε", και αυτό χάνεται μέσα στο χρόνο. Σκιές και κουκουλώματα. Προϊστάμενοι που κρύβονται από τις απαιτήσεις των θέσεων τους. Ό,τι αρπάξουν.

Κάπως έτσι με κληρώσεις και κλίκες έχει χαλάσει το εργασιακό τοπίο, και ψαχνόμαστε όλοι μας πώς θα επιβιώσουμε. Σοβαρευτείτε, λογικευτείτε, και σκεφτείτε το συνάνθρωπο. Όποιος ή όποια δεν αντιλαμβάνεται τα παραπάνω, να παραιτηθεί άμεσα από τη θέση που ηγείται, και να την αφήσει σε ικανότερα μυαλά.

Αυτά δεν είναι οργή, είναι απλώς η πραγματικότητα αποτυπωμένη με λέξεις. Εκφράζω τη μέση αγανάκτηση, εκείνη που έχουμε όταν δεν παίρνουμε εξηγήσεις. Πώς θα νιώθει αυτό το άτομο που δεν κληρώθηκε; Θα πέσει σε κατάθλιψη; Θα πει "οκ την επόμενη φορά"; Γιατί;

Ντροπή πραγματικά, σε όσους κοιτούν μονάχα τον εαυτό τους. Να σέβεστε τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους, και αφήστε τα σχόλια τύπου "πληρώνεστε για αυτό και εκείνο".

Βλέπεις προϊστάμενο με καφεδάκι, κουλούρι στο στόμα, και τα λάδια πάνω στο πληκτρολόγιο χαλαρά, να σου λέει γιατί δε δουλεύεις. Δώσε το παράδειγμα κύριε, κατανοητό;

Ευτυχώς υπάρχουν και καλοί προϊστάμενοι, άτομα που σέβονται τις αγωνίες σου. Δεν είναι όλοι ίδιοι! Προτιμώ να ακολουθώ αυτά τα άτομα, κάντε το και εσείς, μέχρι να καθαρίσει αυτή η κατάσταση.

Read More

Αναδιαμόρφωση πολιτικής μέσω οριζόντιας μείωσης του ΦΠΑ

Η οριζόντια μείωση του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) έχει άμεση και προβλέψιμη επίδραση στην αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, εφόσον, υπό συνθήκες τέλειου ανταγωνισμού και πλήρους μετακύλισης της μείωσης στην τελική τιμή, οδηγεί σε αύξηση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος.

Η αύξηση αυτή είναι ανάλογη του ποσοστού μείωσης του ΦΠΑ, με σταθερό το μισθολογικό κόστος. Θεωρητικά, η κίνηση αυτή θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μια μορφή "έμμεσης εισοδηματικής ενίσχυσης", χωρίς να απαιτείται παρέμβαση στο σκέλος των αποδοχών ή των κοινωνικών μεταβιβάσεων.

Ωστόσο, στην πράξη, η αποτελεσματικότητα της μείωσης εξαρτάται από τον βαθμό στον οποίο η φορολογική ελάφρυνση μετακυλίεται στον τελικό καταναλωτή. Σε αγορές με ατελή ανταγωνισμό, υψηλή συγκέντρωση ή χαμηλό βαθμό διαφάνειας τιμών, υπάρχει υψηλός κίνδυνος το όφελος να απορροφηθεί εν μέρει ή και εξ ολοκλήρου από τις επιχειρήσεις, με σκοπό την ενίσχυση του περιθωρίου κέρδους τους.

Η περίπτωση της μείωσης ΦΠΑ στη Γαλλία το 2009 στον τομέα της εστίασης (από 19.6% σε 5.5%) αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα: παρά τις κυβερνητικές προσδοκίες για σημαντική αποκλιμάκωση τιμών και αύξηση απασχόλησης, η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό της μείωσης μετακυλίστηκε στους καταναλωτές. Η πλειονότητα καρπώθηκε από τους παρόχους υπηρεσιών ως αύξηση κερδών ή ως εσωτερική αναδιάρθρωση.

Ελλείψει ενός αξιόπιστου και διαφανούς μηχανισμού παρακολούθησης τιμών –όπως ένα Εθνικό Παρατηρητήριο Τιμολόγησης ή ένα Μητρώο Τιμών Καταναλωτή με καθολική υποχρέωση δήλωσης από επιχειρήσεις λιανικής– η εφαρμογή της πολιτικής αυτής ενέχει σοβαρούς κινδύνους στρέβλωσης. Η δημιουργία ενός τέτοιου εργαλείου απαιτεί σημαντικούς πόρους, θεσμική αξιοπιστία και ψηφιακή ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού, στοιχεία που σε πολλές περιπτώσεις απουσιάζουν.

Επιπλέον, η μείωση των κρατικών εσόδων από έναν βασικό έμμεσο φόρο δημιουργεί αναγκαιότητα εξεύρεσης αντισταθμιστικών μέτρων, είτε μέσω αύξησης άλλων φόρων είτε μέσω εξορθολογισμού δαπανών. Ο δημοσιονομικός αντίκτυπος μπορεί να είναι σημαντικός, καθώς οι έμμεσοι φόροι συνεισφέρουν συχνά πάνω από το 40% των συνολικών φορολογικών εσόδων σε χώρες με υψηλή κατανάλωση και χαμηλή φορολογική συμμόρφωση στα άμεσα έσοδα.

Read More

Αδικίες και ψυχική διάβρωση στο εργασιακό περιβάλλον

Προφανώς και υπάρχουν αδικίες στο εργασιακό μας περιβάλλον. Πρόκειται για έναν ύπουλο μηχανισμό ψυχικής διάβρωσης. Η παραγκώνιση, η υπονόμευση, και η εργασιακή παράφραση της πραγματικής συμβολής μετατρέπουν το περιβάλλον σε ένα τοξικό σύστημα εκμηδένισης.

Ο εργαζόμενος βιώνει δυσθυμία, ψυχοσωματική εξάντληση, και υφέρπουσα μελαγχολία. Η νοητική κόπωση και η αποδιοργάνωση ταυτότητας οδηγούν σε συναισθηματική απονέκρωση.

Κάθε άδικη αξιολόγηση, κάθε κριτική, κάθε σιωπηλή απαξίωση, γίνεται ενδοψυχικό τραύμα. Το σώμα μιλάει με ταχυκαρδίες και αϋπνία. Κι όμως, πίσω από το χαμόγελο, υποβόσκει η υπαρξιακή καταρράκωση. Μια καθημερινή σιωπηλή αιμορραγία που κανείς δε βλέπει.

Αναλογιστείτε την εργασιακή απομόνωση, ως ένα πέπλο σιωπής που περιβάλλει τον εργαζόμενο, αφήνοντάς τον έκθετο στην αδιαφορία της ομάδας. Η αποξένωση σμιλεύει μια αίσθηση εσωτερικής ρήξης, μια έντονη απόσταση από το κοινό γίγνεσθαι. Η περιθωριοποίηση υφαίνει αόρατα δεσμά, εμποδίζοντας την ενσωμάτωση και υπονομεύοντας την αίσθηση του ανήκειν.

Μέσα σε αυτό το δυστοπικό εργασιακό τοπίο, η συμπερίληψη φαντάζει ως μια ουτοπική αναζήτηση, μια λαχτάρα για αλληλεγγύη και αναγνώριση. Η αποδόμηση αυτών των φραγμών απαιτεί ενσυναίσθηση και μια ολιστική προσέγγιση στην ανθρώπινη συνύπαρξη.

Σήμερα ολοκληρώνεται ένας ακόμα εργασιακός μήνας. Δεν κάνουμε μόνο κριτική, αλλά λέμε ένα μπράβο στην ομάδα! Μία ώθηση για έναν ακόμα καλύτερο μήνα μπροστά μας, και μία γλυκιά υπενθύμιση ότι είμαστε εδώ για να καλύπτουμε ο ένας τον άλλο, όχι για να κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας.

Read More

Γραπτός διαγωνισμός ΑΣΕΠ και η πραγματικότητα

47,410 άτομα αναφέρει ο ΑΣΕΠ ότι δήλωσαν ενδιαφέρον για τον επερχόμενο γραπτό διαγωνισμό. Πλήρωσαν φυσικά και το παράβολο συμμετοχής, υπέρ ταμείου, θα πληρώσουν και μεταφορικά για όσους δεν είναι κάτοικοι Αθήνας ή Θεσσαλονίκης.

Ποιο το νόημα του γραπτού διαγωνισμού υπό αυτή τη μορφή; Δεν υπάρχουν άτομα αξιολόγησης προσωπικού στους δημόσιους φορείς; Δηλαδή όλοι αυτοί οι προϊστάμενοι είναι ανίκανοι;

Όλα τα άτομα που έχουν στην ευθύνη τους 10-50-400 άτομα σε ένα φορέα, δεν υπάρχει ένας ικανός άνθρωπος να αξιολογήσει με μία δομημένη αξιοκρατική έκθεση χίλια ή πέντε χιλιάδες βιογραφικά; Φτιάχνεις μία πλατφόρμα που αναφέρεις ποιος/ποια είσαι αναλυτικά, με πεδία μελετημένα, όχι ό,τι είχαμε το 1980.

Δε με πειράζει αν έχεις συλλογή από κούπες ή εκατό μαγνητάκια στο ψυγείο σου. Θα σε κρίνω για το επαγγελματικό σου προφίλ. Δεν έχω δικαίωμα να ρωτήσω την οικογενειακή σου κατάσταση, αν μένεις Αθήνα ή θα μου "κουβαληθείς" με έξοδα και μωρά.

Σε φιλικό επίπεδο σίγουρα η κουβέντα μπορεί να αναπτυχθεί. Αλλά όχι από κουτσομπολιό. Αντίθετα από σεβασμό και να σε βοηθήσω.

Κάνεις λοιπόν την πρώτη αξιολόγηση αυτόματα με τα πεδία που έχεις σχεδιάσει. Σε 1 δευτερόλεπτο έχεις καταλήξει σε 100 βιογραφικά με τα περισσότερα μόρια. Διαβάζεις εσύ το αρχείο που έχει στείλει κάθε υποψήφια ή υποψήφιος, και την εισαγωγική επιστολή. Καταλήγεις σε 10-15, και καλείς σε συνέντευξη μέσω ίντερνετ. Μη βαριέσαι φίλε, είπαμε να κάνουμε σοβαρή δουλειά, σωστά;

Μηδέν έξοδα, άσε τα παράβολα και τις εκμεταλλεύσεις. Και φυσικά, η διαδικασία από την έναρξη στόχου πρόσληψης, μέχρι την πραγματοποίησή της δεν πρέπει να υπερβαίνει το 3μηνο. Άντε 6 μήνες στη χειρότερη περίπτωση.

Πώς κάνεις σήμερα πρόσληψη με βιογραφικά προ 2-5 ετών; Λέει επιλαχών του 2020 αρνήθηκε να προσληφθεί σήμερα. Ναι, διότι αν περίμενε την πρόσληψη θα είχε πεθάνει στην πείνα!

Read More

Η επιβράβευση του εργαζόμενου είναι απαραίτητη

Το 2024, οι πραγματικές εβδομαδιαίες ώρες εργασίας στην ΕΕ (κύρια εργασία) ήταν κατά μέσο όρο 36 ώρες αναφέρει η Eurostat, μειωμένες από 37 ώρες το 2014.

Οι μεγαλύτερες εβδομάδες εργασίας καταγράφηκαν στην Ελλάδα (39.8 ώρες), τη Βουλγαρία (39.0), την Πολωνία (38.9), και τη Ρουμανία (38.8). Αντίθετα, η Ολλανδία είχε τη μικρότερη εβδομάδα εργασίας (32.1 ώρες), ακολουθούμενη από τη Δανία, τη Γερμανία, και την Αυστρία (33.9 η καθεμία).

Σε μία σωστή εργασιακά κοινωνία, όταν ένας εργαζόμενος/η αποδίδει και μπορεί να ολοκληρώσει τα καθήκοντα για παράδειγμα σε 6 ώρες αντί για 8, τότε επιβραβεύεται. Είτε με προαγωγή, είτε με αύξηση μισθού, είτε με αναβάθμιση καθηκόντων, είτε ακόμα και με την «χαλαρότητα» που προκύπτει με τον έξτρα διαθέσιμο χρόνο. Κάθε εργαζόμενη ή εργαζόμενος που επιβραβεύεται αυξάνει ακόμα περισσότερο την απόδοση, νιώθει περισσότερο την ανάγκη να συμβάλλει στην επιχείρηση. Δεν πάει μόνο για το χρήμα, αλλά πλέον αισθάνεται μία εργασιακή ολοκλήρωση.

Στην Ελλάδα τώρα, όταν ένας εργαζόμενος αναπτύσσει εργαλεία για να κατακτήσει την επίτευξη των καθηκόντων σε λιγότερο χρόνο, δεν έχει την ίδια αντιμετώπιση. Όχι μόνο δεν λαμβάνει μεγαλύτερο μισθό, ή κάποια αναβάθμιση, αλλά αντίθετα ο προϊστάμενος προσθέτει επιπλέον καθήκοντα!

Η λογική λέει, ότι αφού καταφέρνεις να κάνεις τη δουλειά σου σε πιο σύντομο χρόνο από ότι ένα άλλο άτομο, τότε κάνε ακόμα 10 πράγματα, ώστε να μην καθίσεις δευτερόλεπτο!

Και θα πω στο σημείο αυτό, αν δεχθώ να κάνω ακόμα 10 πράγματα, παρακαλώ να αυξηθεί ο μισθός μου. Λογικό δεν είναι; Όχι να κάνω συν 10, για να λάβω τα ίδια και πάλι. Βρήκαμε κορόιδο;

Από την άλλη πλευρά, δώσε μου τον επιπλέον χρόνο ως επιβράβευση, να βελτιώσω ακόμα περισσότερο την εργασία μου, να βρω μία καινοτομία. Η συνεχής πίεση στον εργαζόμενο οδηγεί σε εξουθένωση, και αυτομάτως σε μείωση εργασιακής απόδοσης.

Read More

Δεν είναι βιώσιμη η δημιουργία οικογένειας με τις παρούσες συνθήκες

Κα. Δόμνα (υπουργός Εργασίας) δανείζομαι το λόγο σας για να πω μερικά πράγματα όπως είναι, γιατί πολλοί έχουν παρεξηγήσει τους νέους/νέες. Νεότητα και γονεϊκότητα δε μπορούν να συνδυαστούν. Όχι γιατί οι νέοι τα βρήκαν όλα έτοιμα και δε ξέρουν να παλεύουν όπως λένε κάποιοι εξυπνάκηδες με κληρονομιές, μαύρο χρήμα, 10 κολλητούς με υπόγειες business, και τζάκι οικογενειακό.

Αντίθετα, οι νέες και οι νέοι παλεύουν για υλικά ή μη αγαθά τα οποία άλλοι βρήκαν έτοιμα, ή είχαν τις συνθήκες να τα αποκτήσουν πολύ ευκολότερα.

Με ετήσιο ατομικό εισόδημα στα 8-12 χιλ. ευρώ όχι μόνο δε μπορείς να κάνεις παιδί, αλλά ούτε καν σχέση! Βλέπω τον οδοντίατρο να λαμβάνει 50 ευρώ για διάγνωση 10 λεπτών, και έπειτα κάθε επίσκεψη έξτρα αμοιβή, ενώ εγώ με διδακτορικό λαμβάνω π.χ. 4-6.5 ευρώ την ώρα, και αυτά μικτά. Με δουλεύετε;

Όταν κα. Δόμνα η νέα ή ο νέος καταφέρει να έχει εισόδημα π.χ. 12χιλ. ευρώ, αφαιρείς όλα τα έξοδα ενοίκια φόρους λογαριασμούς και υποχρεωτικά αναγκαία, και καταλήγεις με 1-2χιλ. ευρώ απόθεμα στην καλύτερη περίπτωση. Εκεί, λες να τα χρησιμοποιήσω για βόλτες, να τα αποταμιεύσω, να κάνω τι; Μπορώ να αγοράσω κάτι; Πόσοι γονείς αγοράζουν στα παιδιά τους αυτοκίνητα γιατί δεν υπάρχει τεκμήριο δικαιολογίας εξόδου αγοράς;

Δεν περισσεύουν γιατί το δημόσιο νοσοκομείο που θα πας το παιδί σου δε θα σε εξυπηρετήσει ορθά και δίχως αμοιβή το απόγευμα, όταν θα έχω κενό από τη δουλειά μου. Ραντεβού λέει, μα δεν υπάρχουν ειδικά στην περιφέρεια, στα νησιά. Σχολεία, εμβόλια, πάνες, γάλα, ειδικές περιπτώσεις με αλλεργίες ή ό,τι άλλο, πράγματα που είναι βασικά, δε λέω αν θα έχουμε ένα παιχνίδι για δημιουργική ενασχόληση.

Υπάρχει χρόνος να κάτσει η νέα ο νέος με το μωρό; Όχι, γιατί αν αφιερώσεις χρόνο τότε χάνεις την εργασία σου. Οι γονείς θα μεγαλώνουν τα παιδιά σου; Λάθος! Έτσι δημιουργούνται λανθασμένα πρότυπα και αντιλήψεις, και χάθηκε ο πυρήνας της οικογένειας με βάση την εξέλιξη. Η νέα γενιά μαθαίνει πράγματα όπως τα έζησε η γενιά δύο φορές πίσω. Οδηγούμαστε συνεχώς σε loop ιδεών. Ποια πρόοδος;

Λέτε κα. Δόμνα, ότι για ένα μεγάλο ποσοστό νέων ηλικίας 25-35 ετών, η δημιουργία οικογένειας μοιάζει με μακρινό ενδεχόμενο, συμπληρώνοντας ότι "πρώτα έρχονται άλλοι στόχοι: Να βρουν τον «σωστό» σύντροφο, που θα είναι πάντα δίπλα τους, να νιώσουν εσωτερικά ώριμοι, να τα έχουν βρει με τον εαυτό τους, να έχουν κατακτήσει προσωπικές και επαγγελματικές φιλοδοξίες".

Ποιες επαγγελματικές φιλοδοξίες; Εδώ ούτε φίλους δε μπορείς να έχεις δίχως χρήματα πλέον. Σου λέει πάμε για καφέ και αμέσως σκέφτεσαι το λογαριασμό, αντί για το πώς θα περάσεις όμορφα ένα τρίωρο με καλή παρέα. Οι άνθρωποι έχουν ατομικά συμφέροντα παντού, δίχως να κάνω κριτική, έτσι είναι πλέον η κοινωνία.

Ο καθένας η κάθε μία, ότι αρπάξει, ότι μπορέσει, όπως κάνει τα λιγότερα λαμβάνοντας τα περισσότερα, όπως μπορέσει να δώσει ευθύνες σε άλλους για να γλιτώσει τον εαυτό του. Και όταν ενδιάμεσος μοχλός σχέσεων, οικογένειας, φιλίας, επαγγελματικών σχέσεων, είναι μονάχα το χρήμα, τότε προφανώς χάνεται κάθε ελπίδα για ανάπτυξη σχέσης, κάθε όνειρο για κάτι που πραγματικά αξίζει.

Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν από τη ζωή σου εντός τριών μηνών. Σε χρησιμοποιούν, ή τους χρησιμοποιείς, κανένας δε θέλει δεσμεύσεις γιατί νιώθει άβολα, νιώθει πίεση, νιώθει ότι κάτι δε γίνεται σωστά. Συμβιβαζόμαστε γιατί δεν έχουμε άλλες επιλογές. Ο ένας δεν είναι αρκετός για οικογένεια, θέλει δύο!

Read More

Μέσα στην υπαρξιακή μας αμφιθυμία...

Μέσα στην υπαρξιακή μας αμφιθυμία, παρατηρούμε μια λεπταίσθητη παλινδρόμηση μεταξύ νοητικής ενδοσκόπησης και συναισθηματικής απορρύθμισης. Η ψυχοδιανοητική μας διαύγαση διακόπτεται από φευγαλέες απολήξεις ενός μεταφυσικού στοχασμού, που εγείρει ατέρμονες απορίες περί οντολογικής συνειδητότητας.

   Η ασάφεια της διαπροσωπικής μας διαλεκτικής οφείλεται στην εσωστρεφή μας μετωνυμία, σε συνδυασμό με έναν είδος υπαρξιακού μαρασμού. Πνιγμένοι στην ασυμμετρία του χρόνου και στη διακειμενικότητα της σκέψης, παραδιδόμαστε στην ενδοκοσμική μας παρορμητικότητα, αναζητώντας μια ουτοπική συμφιλίωση μεταξύ του αισθητικού και του ηθικού ιδεώδους.

   Ίσως, τελικά, ο εαυτός μας να είναι μια ανατροφοδοτούμενη παραίσθηση, καθοδηγούμενος από δυνάμεις ανώτερες των προσδοκιών μας. Η υπόσταση του εαυτού μας ίσως να συνιστά ένα γνωσιακό είδωλο που ανακυκλώνεται εντός ενός κλειστού βρόχου αυταπάτης.

Read More

Η χαμηλή μισθοδοσία και οι κακές μορφές εργασίας παραμένουν

Από τους πίνακες στην Εργάνη, στο σύνολο των 2.4 εκατ. εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, οι 1.6 εκατ. περί το 66% έχουν μηνιαίες μικτές αποδοχές κάτω από 1,200 ευρώ μικτά, δηλαδή κάτω από 1,000 ευρώ καθαρά.

Από αυτούς, 239 χιλ. εργαζόμενοι εισπράττουν κάτω από 500 ευρώ μικτά ή 433 ευρώ καθαρά. Πάνω από μισό εκατομμύριο μισθωτοί έχουν μικτές μηνιαίες αποδοχές από 501 ως 800 ευρώ, δηλαδή από 434 ως 690 ευρώ καθαρά.

Σε αυτούς να προσθέσουμε το γεγονός ότι 6 στους 10 συνταξιούχους ζουν με σύνταξη που υπολείπεται των 1,000 ευρώ τον μήνα, ενώ περίπου 285 χιλ. συνταξιούχοι λαμβάνουν ένα ποσό μικρότερο των 500 ευρώ.

Αυτά, για να ξέρουμε τί γίνεται στην πράξη, και όχι στα λόγια των μεγάλων μισθών και παροχών στη χώρα μας. Να κοιτάμε επίσης ετήσια έσοδα, όχι π.χ. αν κάποιος πήρε 5 χιλ. ευρώ για ένα 3μηνο έργο, και έπειτα είναι άνεργος, να λέμε ότι εκείνους τους μήνες ήταν πλούσιος.

8μηνες συμβάσεις, κλάδος τουρισμού και εστίασης, μερική απασχόληση, ευέλικτες μορφές εργασίας, τίτλοι κτήσης, πρακτική άσκηση, δήθεν εθελοντισμός, όλα αυτά διαμορφώνουν ένα εργασιακό τοπίο δύσκολο.

Σαφώς υπάρχει και ένα 11% που λαμβάνει πάνω από 2,000 ευρώ το μήνα μικτά, αλλά αυτό δε μας λέει κάτι. Ο κύριος όγκος εργαζομένων πρέπει να αλλάξει μισθό και άμεσα.

Read More

Ν. 2112/2020: Βλαπτική μεταβολή σύμβασης εργασίας

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 57, 59, 200, 281, 288, 652, 656 τού ΑΚ και 7 Ν. 2112/1920 προκύπτει, ότι ο εργαζόμενος υποχρεούται να παρέχει την συμφωνημένη εργασία του και ο εργοδότης υποχρεούται να την δέχεται σύμφωνα με τους όρους της μεταξύ τους εργασιακής συμβάσεως, μέσα στα πλαίσια της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών. Στον εργοδότη ανήκει το διευθυντικό δικαίωμα να καθορίζει το είδος, τον τόπο, το χρόνο και τις άλλες συνθήκες παροχής τής εργασίας του εργαζομένου για την αρτιότερη οικονομοτεχνική οργάνωση τής επιχειρήσεώς του προς επίτευξη των σκοπών της.

   Ωστόσο, το δικαίωμα αυτό του εργοδότη δεν είναι απεριόριστο, ούτε ανεξέλεγκτο, αλλά ο εργοδότης οφείλει να τηρεί το νόμο και τους όρους της ατομικής συμβάσεως εργασίας και να μην ασκεί το δικαίωμά του καταχρηστικά (ΑΚ 281). Σε περίπτωση που ο εργοδότης προβεί σε ενέργειες από τις οποίες θίγεται η προσωπικότητα τού εργαζομένου, προκαλείται ηθική και υλική βλάβη σ’ αυτόν και επέρχεται εις βάρος του μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων της συμβάσεώς του.

   Στο ζήτημα τής μονομερούς βλαπτικής μεταβολής των όρων της συμβάσεως εργασίας και για τα δικαιώματα του εργαζομένου, αναφέρεται η διάταξη τού άρθρου 7 εδ. α του Ν. 2112/20, κατά την οποία: «πάσα μονομερής μεταβολή των όρων τής υπαλληλικής συμβάσεως, βλάπτουσα τον υπάλληλο, θεωρείται ως καταγγελία ταύτης, δι’ ην ισχύουσιν αι διατάξεις τού παρόντος νόμου».

   Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, μονομερής βλαπτική μεταβολή θεωρείται κάθε τροποποίηση των όρων εργασίας από τον εργοδότη, η οποία προκαλεί στον εργαζόμενο άμεση ή έμμεση υλική ή ηθική ζημία.

 

Δικαιώματα εργαζόμενου στην περίπτωση μονομερούς βλαπτικής μεταβολής των όρων εργασίας του

Στην περίπτωση αυθαίρετης, παράνομης ή καταχρηστικής τροποποίησης των όρων της σύμβασης εργασίας του, ο εργαζόμενος έχει τις εξής δυνατότητες:

α) Να αποδεχθεί την μεταβολή, οπότε συνάπτεται νέα σύμβαση, τροποποιητική της αρχικής, η οποία είναι έγκυρη, εφ’ όσον δεν αντίκειται σε απαγορευτική διάταξη τού νόμου ή στα χρηστά ήθη,

β) να θεωρήσει την ενέργεια/συμπεριφορά αυτή τού εργοδότη ως καταγγελία, εκ μέρους του, της εργασιακής του συμβάσεως και να απαιτήσει την καταβολή της νόμιμης αποζημιώσεώς του,

γ) να εμείνει στην τήρηση των συμβατικών όρων, προσφέροντας τις υπηρεσίες του σύμφωνα με τους προ της μεταβολής όρους, οπότε, εάν ο εργοδότης δεν τις αποδεχθεί, όπως του προσφέρονται από τον εργαζόμενο, καθίσταται υπερήμερος περί την αποδοχή τής εργασίας και οφείλει μισθούς υπερημερίας, και

δ) να εκφράσει την αντίθεσή του προς την επελθούσα σε βάρος του μεταβολή και συνεχίζοντας να παρέχει τη νέα εργασία του, να προσφύγει στο δικαστήριο, ζητώντας να υποχρεωθεί ο εργοδότης του να τον απασχολεί σύμφωνα με τους προ τής μεταβολής όρους.

 

   Η αξίωση του εργαζόμενου γεννιέται και καθίσταται απαιτητή μόνο εφόσον αυτός εναντιωθεί στη γενόμενη μεταβολή μέσα σε εύλογο χρόνο. Διαφορετικά εάν ο εργαζόμενος αποδεχθεί τη μεταβολή ρητά ή σιωπηρά, δηλαδή από πράξεις του που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αποδέχεται την εν λόγω μεταβολή, αυτή είναι έγκυρη και ισχυρή και δε θίγεται η σύμβαση εργασίας.

   Με τη διάταξη του άρθρου 56 του Ν. 4487/2017, όπως αυτή τροποποιήθηκε δυνάμει του άρθρου 58 του Ν. 4635/2019 ορίστηκε ότι «Επίσης θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας η πέραν των δύο (2) μηνών καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών του εργαζομένου από τον εργοδότη, ανεξαρτήτως της αιτίας της καθυστέρησης.».

   Επομένως, πλέον και η καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών συνιστά μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας και δίδεται το δικαίωμα στον εργαζόμενο να θεωρήσει την καθυστέρηση ως καταγγελία της σύμβασης εργασίας του και να απαιτήσει τη νόμιμη αποζημίωση λόγω απολύσεως. Με την εν λόγω διάταξη δίδεται πλέον η δυνατότητα να θέσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι τέλος στη σύμβαση εργασίας, δια εξώδικης δήλωσης ή αγωγής σε βάρος του εργοδότη τους και να μπορέσουν είτε να εγγραφούν στον ΟΑΕΔ, είτε να βρουν έτερο εργοδότη, χωρίς η ενέργεια αυτή να θεωρηθεί ως παραίτησή τους.

 

Περιπτώσεις που έχουν θεωρηθεί ότι συνιστούν βλαπτική μεταβολή όρων εργασίας των εργαζομένων:

- Μετατροπή της σύμβασης εργασίας από αορίστου σε ορισμένου χρόνου.

- Ανάκληση πρόσθετης οικειοθελούς παροχής εκ μέρους του εργοδότη, η οποία έχει καταστεί μισθός.

- Μετάθεση σε άλλο κατάστημα ή παράρτημα της επιχείρησης, όταν η σύμβαση εργασίας προσδιορίζει σαφώς συγκεκριμένο τόπο.

- Μετάθεση στην ίδια πόλη, μετακίνηση σε άλλο τμήμα με ταυτόχρονη μείωση των αποδοχών.

- Ανάθεση κατώτερων καθηκόντων με αποτέλεσμα την ηθική μείωση του εργαζομένου.

- Διακοπή της μεταφοράς του εργαζόμενου με όχημα του εργοδότη.

- Μεταβολή του είδους της εργασίας.

- Μεταβολή του ωραρίου πέραν του νόμιμου.

- Μείωση ωρών εργασίας με αντίστοιχη μείωση του μισθού.

- Καθυστέρηση αποδοχών με σκοπό τον εξαναγκασμό σε παραίτηση.

- Βάναυση και προσβλητική συμπεριφορά εργοδότη.

- Παράλειψη προστασίας εργαζόμενου σε περίπτωση καταγγελίας περιστατικού βίας και παρενόχλησης.

Read More

Μετατροπή αγγελίας εργασίας ώστε να γίνει ελκυστική στις σύγχρονες απαιτήσεις

Στην ακόλουθη αγγελία εργασίας για Plant HR Manager αντί να κάνω κριτική, έκανα τις απαραίτητες αλλαγές ώστε να γίνει πιο ελκυστική στις σύγχρονες απαιτήσεις.

Δε χρειάζονται υπερβολές τύπου greek leading company, αλλά το έργο και οι πράξεις να μιλούν. Οπότε τα αφαίρεσα. Επίσης, μιας και μιλάμε για HR field, καλό είναι να γίνει αναφορά στην "οικογένεια" και το κλίμα της επιχείρησης. Αρκεί αυτό να ισχύει στην πράξη.

Επίσης να θυμάστε κάτι καλά. Οι εργαζόμενοι συνεισφέρουν, αλλά οι επιχειρήσεις είναι εκείνες που τους ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ. "Εμείς" ως οργανισμός σε χρειαζόμαστε, και όχι μόνο το αντίθετο. Όταν λες "πώς θα συνεισφέρεις" είναι σα να λες "τι θα αρπάξουμε από εσένα".

Σε αυτό το σημείο για ακόμα μία φορά δε χρειάζονται φλυαρίες. Συγκεκριμένα πράγματα, όπως γνώση του αντικειμένου, ανάπτυξη εκπαίδευσης, και δυναμική ακολουθία των οργανικών αναγκών.

Σε 10 γραμμές δε γίνεται να αναφέρουμε ακριβώς ένα position master plan, και ούτε θέλουμε να εκθέσουμε με απόλυτη ακρίβεια online τις εσωτερικές πρακτικές μας.

Στα προσόντα του ατόμου που επιθυμούμε, πρέπει να είμαστε σαφείς. Πτυχίο HR δεν υπάρχει στην Ελλάδα που να είναι ικανό να καλύψει τις ανάγκες από γνώσεις Διοίκησης Επιχειρήσεων. Άρα χρειαζόμαστε μία καλή βάση από γενική Διοίκηση, ώστε έπειτα να εξειδικεύσουμε τις γνώσεις με μεταπτυχιακό και, γιατί όχι, διδακτορικό.

Το μεταπτυχιακό πρέπει να είναι αναγκαίο για θέση Plant Manager. Δεν είναι μόνο η εμπειρία όπως πολλοί νομίζουν, αλλά και η αρετή της διαθεσιμότητας για συνεχή εκπαίδευση, εξερεύνηση, και θέληση για νέα γνώση.

Δεν αρκεί να έχεις εργασιακή εμπειρία, αλλά να θες να μάθεις τα νέα δεδομένα που αναδύονται στη θέση σου, να είσαι σε ρυθμό μαθήτριας/μαθητή.

Η αναφορά σε προγράμματα όπως MS office είναι πλέον περιττή. Δε γίνεται να λάβεις σοβαρή θέση ευθύνης αν δε γνωρίζεις βασικό office λογισμικό.

Επίσης αναφορά για ηγετικά προσόντα και συναφή soft skills, αυτά πολλές φορές δεν εφαρμόζονται όχι γιατί κάποιος δεν τα έχει, αλλά γιατί οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν. Δεν υπάρχει τρόπος απόδειξης αυτών των δεξιοτήτων μέσω βιογραφικού σημειώματος ή συνέντευξης. Οι μελέτες πάντα αφήνουν παράθυρα κρίσης, και ποτέ με σαφήνεια δεν έχουν προσδιορίσει μεθόδους αποκάλυψης πραγματικών ηγετικών προτάσεων προ της εφαρμογής της γνώσης.

Σε γενικές γραμμές μία καλά οργανωμένη αγγελία εργασίας, η οποία με μερικές μετατροπές γίνεται πολύ καλύτερη.

Χαίρομαι που δεν περιέχει και τραγικότητες τύπου, παρέχουμε μισθό και ασφάλιση.

Read More

Πώς ωραιοποιείται η πραγματικότητα για πολιτικούς λόγους

Θα σας παραθέσω τμήμα από τον πρόλογο του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, στην έκθεση για το έτος 2024. Σε παρένθεση ωστόσο, έχω σχολιάσει την πραγματικότητα, με τα επίσημα στοιχεία.

   Η ελληνική οικονομία συνέχισε (ακόμα στα αρχικά βήματα) να επιδεικνύει (να παρουσιάζει) ισχυρή ανθεκτικότητα (ακολουθεί κάθε διεθνή κρίση δίχως ισχυρά θεμέλια) και θετικές επιδόσεις (κατά ορισμένα στατιστικά ανάλογα την οπτική γωνία και ερμηνεία), ενισχύοντας τη διαδικασία πραγματικής σύγκλισης (στην προσπάθεια είμαστε) με το μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο (από το οποίο απέχουμε δραματικά τόσο σε μισθούς, όσο και σε περιβάλλον εργασίας, συνθήκες αλληλεπίδρασης εργαζομένων, επιχειρήσεων, τραπεζών, και κράτους).

   Το 2024 το πραγματικό ΑΕΠ αυξήθηκε με ετήσιο ρυθμό 2.3% (μάλιστα), υπερδιπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (ωστόσο έχουμε το 2ο χαμηλότερο στην ΕΕ κατά κεφαλήν ΑΕΠ για το 2024), χάρη στην αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης (διατηρείται λόγω των τιμών προϊόντων και αγαθών, σε συνδυασμό με την παραοικονομία, την κατανάλωση αποταμιεύσεων στα μικρά και μεσαία εισοδήματα, και τα νέα καταναλωτικά πρότυπα), των επενδύσεων (μόλις 6 δισ. ευρώ οι άμεσες ξένες επενδύσεις, μικρό πραγματικό επενδυτικό ενδιαφέρον από το εξωτερικό) και των εξαγωγών υπηρεσιών (το 2024 το εμπορικό έλλειμμα αυξήθηκε 2.54 δισ. ευρώ ή κατά 7.9%).

   Ο γενικός πληθωρισμός συνέχισε να υποχωρεί (είναι στο 2.7% για το 2024, και αποδυναμώνει το καθαρό εισόδημα των νοικοκυριών σταθερά εδώ και πολλά χρόνια), αντανακλώντας κυρίως τη μείωση του πληθωρισμού των ειδών διατροφής, ενώ η εμμονή του πληθωρισμού των υπηρεσιών εμπόδισε την ταχύτερη αποκλιμάκωσή του.

   Οι συνθήκες στην αγορά εργασίας βελτιώθηκαν περαιτέρω (μόλις το 53.7% των εργαζομένων λαμβάνει μισθό άνω των 1,000€, εργασιακό περιβάλλον με πολλές ατέλειες), καθώς η αύξηση της απασχόλησης επιταχύνθηκε (με μορφές εργασίας μη πλήρους απασχόλησης όπως η μερική, εκ περιτροπής, ή άλλου είδους) και η ανεργία υποχώρησε στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων δεκαπέντε ετών (με την αποφυγή καταμέτρησης των πραγματικών ανέργων, και το διεθνώς πρωτοφανές σύστημα που απέχει κατά 50% η καταμέτρηση της ΔΥΠΑ σε σχέση με την ΕΛΣΤΑΤ), με εντεινόμενη όμως την παρατηρούμενη στενότητα στους περισσότερους κλάδους.

   Παρά την αυξημένη αβεβαιότητα (η πρώτη αλήθεια πρακτικά έως τώρα), η ελληνική οικονομία προβλέπεται ότι θα συνεχίσει να αναπτύσσεται και το 2025 με σταθερό ρυθμό (ανάλογα τις διεθνείς εξελίξεις και τα εσωτερικά πολιτικά παιχνίδια) και σημαντικά υψηλότερο σε σύγκριση με τη ζώνη του ευρώ (μάλιστα ό,τι πείτε), ενώ ο πληθωρισμός θα σημειώσει μικρή περαιτέρω μείωση (νωρίς για τέτοια δήλωση).

Read More

Τολμάς να πας ξανά εκεί που σου είπαν "όχι";

Αν σε απορρίψουν από μία θέση εργασίας, στέλνεις εκ νέου βιογραφικό διεκδίκησής της; Τολμάς να πας ξανά εκεί που σου είπαν "όχι";

Υπάρχουν φορές στη ζωή σου που αναγκαστικά θα πρέπει είτε να απευθυνθείς σε αυτούς ξανά, είτε να αναλάβεις το ρίσκο να δημιουργήσεις το δικό σου πλάνο επιχειρηματικότητας.

Οι πόρτες δεν είναι πάντα ανοικτές για όλους μας. Στέλνεις βιογραφικό και δε σου απαντούν καν. Πόσα βιογραφικά θα στείλεις πριν απογοητευτείς;

Αν δεν καταλήξουμε σε κοινούς στόχους το 2025, δε σημαίνει ότι δε μπορούμε το 2026, ή το 2030.

 

Η απόρριψη πολλές φορές δεν είναι επί προσωπικού, αλλά αντίθετα επειδή ίσως:

(α) Η επιχείρηση δεν είναι ακόμα έτοιμη να εκπαιδεύσει κάποιο άτομο που δεν έχει το 100% από όσα ζητά ο/η εργοδότης.

(β) Ο/η υπεύθυνος/η προσλήψεων δε μπορεί να διακρίνει ένα ταλέντο, κάποιες αρετές στην/στον υποψήφια/ο και συνεπώς δε μπορεί να δώσει θετική αξιολόγηση.

(γ) Ίσως γιατί άλλο άτομο χαμηλότερων δυνατοτήτων έχει ήδη ενεργό ρόλο στην επιχείρηση, και η αναπόφευκτη σύγκριση με το νέο άτομο θα δημιουργήσει συγκρούσεις.

(δ) Πιθανώς επειδή υπάρχει χάσμα μεταξύ των προσδοκιών του υποψήφιου ατόμου και των πραγματικών παροχών του εργοδότη.

(ε) Ενδεχομένως εάν η ψυχολογία της στιγμής, και η "χημεία" κατά τη διάρκεια μίας συνέντευξης εργασίας, δεν είναι ευμενής.

(ζ) Η αγωνία αν τελικά η απόφαση πρόσληψης οδηγήσει σε μείωση της παραγωγικότητας ή αλλοίωση του τωρινού καθεστώτος.

(η) Ο εργασιακός εκφοβισμός, οι εργασιακές αδικίες, η αδιαφάνεια σε μισθούς και καθήκοντα, όλα έχουν το ρόλο τους.

 

Ωστόσο τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Προτείνω να δίνουμε ευκαιρίες, αλλά να μην παραδινόμαστε για 2η, 3η φορά σε αδικοπραγίες. Να τονίζουμε τα λάθη μας, και έπειτα τα λάθη των άλλων.

Ένας σωστός προϊστάμενος, ένας εργοδότης, ένας ιδιοκτήτης μίας επιχείρησης, πρέπει να εκτιμά την ανατροφοδότηση και να τη λαμβάνει υπόψη στις μελλοντικές αποφάσεις.

Read More

Οι τράπεζες επιβάλλουν αυτόματα συνδρομή σε λογαριασμούς

Έλαβα ένα email από την Εθνική Τράπεζα, στην οποία διατηρώ εδώ και δεκαετίες ένα λογαριασμό απλό ταμιευτήριο, για αυτόματη μηνιαία χρέωση του λογαριασμού μου!

 

 

Συγκεκριμένα, με χρέωση 0.80€ θα μου δώσει μια σειρά από δήθεν προνόμια.

- Μου λέει ότι θα λαμβάνω/αποστέλλω δωρεάν εμβάσματα. Άρα θα προσθέσουν χρεώσεις παντού;

- Μου λέει ότι θα έχω δωρεάν απεριόριστες πληρωμές λογαριασμών, όταν ήδη πληρώνω στα ePOS όλους τους λογαριασμούς δωρεάν και ποτέ χωρίς 1 cent προμήθειας.

- Να φορτίζω λέει δωρεάν την προπληρωμένη κάρτα, μα δεν έχω καν προπληρωμένη κάρτα!

- Να λαμβάνω δωρεάν έκτακτα αντίγραφα κίνησης, μα τα κάνω έτσι κι αλλιώς δωρεάν, αν θέλω. Άρα θα χρεώνουν πλέον μέχρι και τη βεβαίωση τήρησης λογαριασμού;

- Να έχω πόντους Go For More για κατοχή του λογαριασμού και για συναλλαγές, μα οι πόντοι δε φτάνουν ούτε για το τίποτα μια φορά το χρόνο.

- Να κάνω δωρεάν μεταφορά χρημάτων έως 500€ ημερησίως μέσω IRIS Payments, δηλαδή θα αλλάξει το δωρεάν που ισχύει σήμερα;

 

Προσοχή σε όλους σας, ώστε να κάνετε άμεσα τις απαραίτητες ενέργειες, για να μην έχετε χρέωση εφόσον δεν επιθυμείτε. Όσο για τις επερχόμενες προσθέσεις προμηθειών στα τραπεζικά προϊόντα και συναλλαγές, οι αρμόδιοι να απαντήσουν.

 

Δε γίνεται να πληρώνουν οι καταναλωτές τραπεζικών προϊόντων μηδενικής παραγωγικότητας (0% επιτόκιο καταθέσεων!), τόσα χρήματα σε επιτόκια δανεισμού κ.ά., και να μη μπορούν έστω τα βασικά, όπως η τήρηση λογαριασμού, να είναι δωρεάν.

 

Αν δε θέλετε να χρεωθείτε, άμεσα μέσω e-Banking, και ευτυχώς σου έχει την επιλογή, βλέπετε στο λογαριασμό σας ένα σύμβολο μετατροπής στο πάνω μέρος, και ακολούθως επιλέγετε εκείνους που δεν επιθυμείτε να αναβαθμιστούν σε λογαριασμούς προνομίων και στη συνέχεια πατήστε "Αποθήκευση αλλαγών”.

Read More

Μέτρα για τη διασφάλιση ίσης αμοιβής για ίση εργασία στην ΕΕ

Ήταν 4 Μαρτίου του 2021 όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε μέτρα για τη διασφάλιση ίσης αμοιβής για ίση εργασία. Στις 15 Δεκεμβρίου 2022 έγινε η πολιτική συμφωνία στην ΕΕ, και στις 24 Απριλίου 2023 η επιτροπή υιοθέτησε την τελική οδηγία. Έκτοτε, σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει δυστυχώς.

Τα μέτρα έχουν ως εξής:

(1) Πληροφόρηση αμοιβών για όσους αναζητούν εργασία.

(2) Δικαίωμα γνώσης των επιπέδων αμοιβής των εργαζομένων που κάνουν την ίδια εργασία, ή εργασία ίσης αξίας.

(3) Υποχρεώσεις αναφοράς για τις διαφορές στις αμοιβές των φύλων για μεγάλες εταιρίες.

(4) Απαγόρευση των εργοδοτών να ζητούν το ιστορικό αμοιβών των υποψηφίων προς εργασία.

(5) Δικαίωμα εργαζομένων για λήψη αποζημίωσης εξαιτίας των διακρίσεων στις αμοιβές.

Παρά τη γενική πρόοδο των μέσων πληροφόρησης, του οικονομικού πολιτισμού (πρακτικά), σε κάποια θέματα δυστυχώς οι εργοδότες δεν επιθυμούν την ανάπτυξη.

   Πλέον, η ευθύνη του μισθού προσδιορίζεται είτε στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, είτε στην/στον προϊστάμενη/ο, οι οποίοι προσπαθώντας να κρατήσουν με αντικειμενικά ή υποκειμενικά κριτήρια το μισθολογικό κόστος εντός του πλαισίου οργανικής δράσης, αναγκάζονται (ίσως) σε αποφάσεις που δεν είναι για όλους τους εργαζόμενους πάντα ευχάριστες.

   Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να γνωρίζουν ακριβώς το επίπεδο αμοιβής για την ίδια εργασία ή εργασία ίσης αξίας.

   Και δεν είναι μόνο η τραγική υποτίμηση του μισθού προς τις γυναίκες. Είναι και η υπερεκτίμηση του μισθού λόγω φιλίας, γνωστών, και η προώθηση ατόμων που δεν έχουν τα αντικειμενικά κριτήρια προαγωγής.

   Αυτό έχει ευρεία κριτική, δεν εστιάζω σε κλάδο ή συγκεκριμένη εργασία. Παντού βλέπουμε παρόμοιες πρακτικές. Πιστεύετε ότι θα αλλάξει κάτι; Δύσκολα. Διότι πάντα επικρατεί το προσωπικό συμφέρον, και ειδικά όταν το χρήμα γίνεται αντικείμενο διαπραγμάτευσης.

Read More

Παράδειγμα απαξίωσης διδακτορικών σπουδών στην Ελλάδα

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα απαξίωσης των σπουδών στην Ελλάδα. Υπάρχουν πολλά, απλώς θα σας παραθέσω ένα από αυτά.

 

Για την επιλογή των Υπηρεσιακών Γραμματέων των Υπουργείων λαμβάνονται υπόψη όπως θα αναμέναμε μία σειρά από κριτήρια. Οι σπουδές, πρέπει να μοριοδοτούνται αντίστοιχα με τις δυνατότητες του κάθε υποψηφίου.

Ας δούμε όμως πώς με αλλαγή μίας παραγράφου νόμου, ξαφνικά οι Διδακτορικές σπουδές απαξιώνονται, και πλέον το κράτος δεν αξιολογεί όπως θα έπρεπε τους κατόχους διδακτορικών που με πραγματικό κόπο τα κατέχουν.

Μοριοδότηση εκπαιδευτικών προσόντων:

 

Αρχικός νόμος / Παρ. 6, Άρθρο 36, Ν. 4622/2019:

 - Διδακτορικός τίτλος σπουδών: 350 μόρια,

- Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης: 300 μόρια,

- Μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών >ετήσιας διάρκειας: 250 μόρια,

- 2ος μεταπτυχιακός τίτλος >ετήσιας διάρκειας: 100 μόρια,

- Πτυχίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ: 200 μόρια,

- 2ο πτυχίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ: 150 μόρια.

 

Νέος νόμος / Παρ. 2, Άρθρο 116, Ν. 5079/2023:

- Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης: 300 μόρια,

- Συναφής μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών >ετήσιας διάρκειας: 250 μόρια,

- Δεύτερος συναφής μεταπτυχιακός τίτλος >ετήσιας διάρκειας: 100 μόρια,

- Σε περίπτωση μεταπτυχιακών τίτλων που ενσωματώνονται στον βασικό τίτλο σπουδών τότε 150 μόρια (1ος) ή 50 μόρια (2ος τίτλος).

 

Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι δεν είναι απαραίτητο ένα διδακτορικό για τη θέση αυτή. Όμως κατά την αξιολόγηση προσωπικού πώς είναι δυνατόν να απορρίπτουμε τα επιπλέον προσόντα; Η επιβράβευση δεν είναι προαιρετική, αλλά υποχρεωτική σε αυτήν την περίπτωση.

Read More

Η δήλωση του διοικητή της ΔΥΠΑ για τους ανέργους προκαλεί αντιδράσεις

Δήλωση διοικητή της ΔΥΠΑ, για τους εργαζόμενους της εστίασης και του τουρισμού: "Πολλοί εργοδότες π.χ. στην Κρήτη, μας λένε ότι όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι του τουρισμού, όταν φεύγουν από τον τουρισμό, έχουν ανάγκη άλλες επιχειρήσεις για εργαζόμενους και αντί να πάνε να δουλέψουν σε αυτές τις επιχειρήσεις, παίρνουν το επίδομα".

   Όταν είσαι διοικητής σε έναν σημαντικότατο οργανισμό όπως η ΔΥΠΑ, δε μπορείς να λες εμμέσως ότι οι εργαζόμενοι της εστίασης και του τουρισμού προτιμούν να είναι τεμπέληδες από το να εργαστούν. Αλλά τί να κάνεις, όταν στο ρόλο του οργανισμού αναφέρεται ως σκοπός "η εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής".

   Για ποιο επίδομα άλλωστε μιλάς; Το 55% του κατώτατου; Είναι αυτό κίνητρο για μη εργασία; Και επίσης γιατί μόνο 3 μήνες επίδομα τουρισμού, και αυτό από το 2ο χρόνο, γιατί μετά την 1η σεζόν δεν έχεις ακόμα τα ένσημα του τουρισμού για το επίδομα. Πώς θα επιβιώσεις για να πας και 2η σεζόν; Γιατί δε λες ότι τα "χαμηλά" ποσοστά ανεργίας είναι πλασματικά; Δημιούργησες θέσεις εργασίας με αξία; Ή μήπως βολεύουν τα 8μηνα της ΔΥΠΑ για να βγάλουμε από τη λίστα ανέργων τα άτομα; Χρήματα ΕΣΠΑ για μαθητείες και κατάρτιση θα μας σώσουν σε αυτήν τη χώρα;

   Ή μήπως το νέο πρότυπο στο επίδομα ανεργίας θα ισχύσει και στον τουρισμό; Μάλλον όχι, γιατί εκεί βολεύεται η ΔΥΠΑ, ο διοικητής που παρουσιάζει τα δεδομένα με το πόσους "ταΐζει", και η κυβέρνηση ως πρόνοια, το να λένε ότι παρέχουμε, και στηρίζουμε έναν κλάδο σημαντικό, αλλά ως εκεί, μη μας "φάνε" κιόλας οι τεμπέληδες σερβιτόροι, με επίδομα άνω του 55% του μισθού, και πάνω από 3 μήνες.

   Με τα 880 μικτά κατώτατο και τα 1000 μικτά στον τουρισμό-εστίαση (στο ανώτερο κλιμάκιο) ούτε το ενοίκιο γραφείου δε μπορεί να πληρώσει ένας/μία πολιτικός. Βάλε και τα μισά σε προπληρωμένη κάρτα από το επίδομα ανεργίας, βάλε και από τα υπόλοιπα ένα 30% με ηλεκτρονικά μέσα αγορές να χτίσεις αφορολόγητο. Δε σε αφήνει να διαθέσεις το χρήμα σου όπως εσύ επιθυμείς και με βάση τις ανάγκες. Το ενοίκιο πώς θα πληρωθεί; Λογαριασμοί; Τα τρόφιμα; Είναι λογικές οι τιμές; Ελευθερία κεφαλαίου και αγοράς κατά τα άλλα.

   Εσύ κ. διοικητά, μπορείς να μετακομίζεις ανά 6 μήνες; Μπορείς να αλλάζεις εργασιακό και κοινωνικό περιβάλλον ανά 6 μήνες; Μπορείς να μπαίνεις στη λογική του επιδόματος κάθε φορά; Εσύ κ. διοικητά, μιλάς μόνο με τους επιχειρηματίες που κοιτούν το συμφέρον τους, ή μήπως πρέπει να μιλήσεις και να ακούσεις τους εργαζόμενους για να δεις τις ανάγκες τους; Η ομοσπονδία εργαζομένων σε επισιτισμό και τουρισμό θέτει γερές βάσεις, αλλά φαίνεται ότι δεν ανταποκρίνεστε.

   Το θέμα δεν είναι προσωπικό με εσάς κ. διοικητά, καθώς όλοι από τη θέση αυτή διοικούν δίχως να έχουν βαθιά γνώση ενός χώρου. Κατανοώ τις δυσκολίες, αλλά δεν αντιλαμβάνομαι την άρνηση για μάθηση. Το λάθος είναι ανεκτό, αλλά η διαρκής επανάληψή του όχι.

   Δεν πρέπει να γελάς όταν ένας αναγκαστικά άνεργος επιβιώνει με τα 500 ευρώ. Λίγη συνείδηση παρακαλώ. Ο καθένας μιλά με την τσέπη του και για τη θέση του όπως φαίνεται.

   Το καλοκαίρι πάντως θα σε σερβίρει άτομο που κατάφερε να επιβιώσει το χειμώνα του, και εσύ θα πληρώνεις με τον καλό μισθό διοικητή του δημοσίου δίχως προπληρωμένη κάρτα. Μη ξεχάσεις να δώσεις και τιπς στον "τεμπέλη" κ. διοικητά, γιατί με το επίδομα δε βγάζει το μήνα του το άτομο αυτό.

Read More

Rebrain; Τελικά είμαστε όλοι άχρηστοι σε αυτήν τη χώρα; Δεν αξίζουμε;

Τελικά είμαστε όλοι άχρηστοι σε αυτήν τη χώρα; Δεν αξίζουμε; Κανένας δεν έχει κατάλληλα προσόντα εργασίας; Υπουργείο εργασίας ή νόθευσης εργαζομένων είναι τελικά;

   Το πρόγραμμα Rebrain Greece για τον επαναπατρισμό ανθρώπινου δυναμικού στην Ελλάδα, όπως το διαφημίζουν, είναι κατά μία έννοια υποτιμητικό για όσα άτομα εργαζόμαστε στη χώρα, με τα άσχημα και τα καλά της.

   Είναι σα να σου λέει το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ότι εσύ και εγώ, δεν κάνουμε για να λάβουμε μεγαλύτερο μισθό, αλλά θα φέρουμε άτομα από το εξωτερικό να γίνουν "δήθεν" προϊστάμενοί μας, για να λάβουν θέσεις με "αξίες" και "μεγάλους" δήθεν μισθούς, τους οποίους εμείς οι ντόπιοι δεν αξίζουμε.

   Το άτομο που ξενιτεύτηκε για να εργαστεί και τα κατάφερε στη νέα του πραγματικότητα, δεν έχει καμία ανάγκη ένα υπουργείο και τέτοια προγράμματα. Ξέρει από μόνο του να επιβιώνει και να εργάζεται, επομένως αν θελήσει θα επιστρέψει και θα βρει θέση.

   Το άτομο που ξενιτεύτηκε και επέστρεψε γιατί πλέον δεν είχε άλλη οικονομική υποστήριξη, δεν είχε ευκαιρία στη χώρα που πήγε, ή σε κάθε περίπτωση κάτι έτυχε και δεν τα κατάφερε, επίσης θα βρει την άκρη του αργά ή γρήγορα.

   Δεν υπάρχουν αποτυχημένοι άνθρωποι.

   Αντίθετα, υπάρχουν άτομα που προσπαθούν παραπάνω από τους άλλους για την εργασία τους, άτομα που είχαν ευκαιρίες, και σωστά άτομα γύρω τους, δίχως να θέλουν να τους "φάνε", όπως θα λέγαμε πολύ απλά. Παντού στον πλανήτη το προσωπικό συμφέρον υπερισχύει των αποφάσεων.

   Την ίδια στιγμή υπάρχουν και άτομα που θέλουν περισσότερη καθοδήγηση προκειμένου να ανταπεξέλθουν σε έναν εργασιακό χώρο. Άτομα με δυναμική, η οποία όμως καλύφθηκε από άλλους παράγοντες, και δεν ξεδιπλώθηκαν όπως θα έπρεπε ακόμα.

   Το πρόγραμμα αναφέρει ότι υπάρχουν εκατοντάδες υψηλόβαθμες θέσεις εργασίας σε ποικίλα πεδία εξειδίκευσης όπως στον κατασκευαστικό κλάδο, τον χρηματοοικονομικό και ασφαλιστικό κλάδο, τον νομικό κλάδο, τον κλάδο της ναυτιλίας, τον κλάδο της φαρμακοβιομηχανίας, τον κλάδο της πληροφορικής, των τηλεπικοινωνιών, της τεχνολογίας, της ενέργειας, του τουρισμού κ.α..

   Δηλαδή ψάξατε την Ελλάδα όλη, και δεν υπάρχει ούτε μία ψυχή για πρόσληψη; Ντροπή!

   Μιλάτε για εξωστρέφεια με ένα τέτοιο πρόγραμμα; Μακάρι να είχατε λίγη αξιοπρεπή εσωστρέφεια πρώτα, και μετά τα άτομα του εξωτερικού θα ήθελαν από μόνοι τους να γυρίσουν πίσω. Δε θέλουν να τους παρακαλούν, αλλά σωστές εργασιακές δομές και συνθήκες. Δε ζητούν χρήματα, ξέρουν πώς να τα αποκτούν.

   Το ίδιο το υπουργείο αναφέρει ότι από τους 680,000 Έλληνες που έφυγαν την προηγούμενη δεκαετία, οι 350,000 έχουν ήδη γυρίσει. Άρα κανένα Rebrain Greece δε χρειάστηκε, και κανένα τέτοιο πρόγραμμα δε βοηθά στην ανάπτυξη της χώρας.

   Αν θέλετε την πλατφόρμα ως άλλη μία σελίδα αγγελιών, τότε καλώς να υπάρχει. Αν τη θέλετε δήθεν μόνο για Έλληνες του εξωτερικού για να επιστρέψουν, με ψεύτικες υποσχέσεις, τότε μάλλον χρειάζεστε πρώτα εσείς εκπαίδευση.

Read More

Η προπληρωμένη κάρτα πρόνοιας δε μετρά στο χτίσιμο του αφορολόγητου

Προσοχή σε κάτι σημαντικό. Τα έξοδα με την προπληρωμένη κάρτα της κοινωνικής πρόνοιας του κράτους ΔΕΝ μετρούν στο αφορολόγητο.

Συγκεκριμένα, για να λάβουμε έκπτωση φόρου με δαπάνες με ηλεκτρονικά μέσα χρειάζεται να ξοδεύουμε χρήματα με κάρτες.

Όμως για κάποιο ανεξήγητο λόγο, οι δαπάνες με προπληρωμένη δε μετρούν στο αφορολόγητο.

Άρα το κράτος που υποχρεώνει τη λήψη επιδομάτων με κάρτα κατά το ήμισυ θα πρέπει να συνυπολογίζει τα έξοδα αυτά.

Μια σειρά κοινωνικών επιδομάτων στηρίζουν ολόκληρα νοικοκυριά. Ειδικά το επίδομα ανεργίας είναι αδιανόητο το μισό αυτού να μη μέτρα στο αφορολόγητο.

Read More

Η ερώτηση για τον αναμενόμενο μισθό κατά τη συνέντευξη

Η ερώτηση σχετικά με το μισθό που επιθυμεί ή προσδοκά κάποιο άτομο είναι κοινή στις περισσότερες περιπτώσεις συνεντεύξεων προσωπικού. Ας δούμε ένα παράδειγμα για να καταλάβουμε ότι αυτή η ερώτηση είναι λάθος, τουλάχιστον με τον τρόπο που αυτή αξιοποιείται.

   Ο/Η υποψήφιος/α «Α», 29 ετών, (με μεταπτυχιακό, και 4 χρόνια εμπειρίας) προσλαμβάνεται το 2019, με μισθό 900 ευρώ. Η ανάγκη της επιχείρησης για τη δημιουργία νέου τμήματος, οδήγησε στο «ναι» δίχως να υπάρχει όμως συγκεκριμένο πλάνο μισθοδοσίας, και κριτήρια που αφορούν την αγορά εργασίας του κλάδου, τα πραγματικά καθήκοντα, και το υπόβαθρο του υποψηφίου, εκπαιδευτικό και εργασιακό. Ο υποψήφιος αναζητούσε εργασία, και προφανώς ο μισθός δε θα εμπόδιζε την απόφασή του.

   Ο/Η υποψήφιος/α «Β», 24 ετών, (με πτυχίο, και 0 χρόνια εμπειρίας) προσλαμβάνεται το 2021 για την ίδια ακριβώς θέση, ίδια καθήκοντα, με μισθό 1,200 ευρώ. Κατά τη συνέντευξη απάντησε ότι προσδοκά 1,500 ευρώ, με την επιχείρηση να θεωρεί ότι μετά από δύο έτη ανάπτυξης, ένα νεαρό άτομο με πτυχίο έχει προοπτικές για το μέλλον, και θα βοηθήσει με ενθουσιασμό την ομάδα. Κάθε πρόσληψη αντιμετωπίζεται διαφορετικά, δίχως συλλογική πρακτική.

   Ο/Η υποψήφιος/α «Γ», 30 ετών, (με διδακτορικό, και 9 χρόνια εμπειρίας) προσλαμβάνεται το 2023 για την ίδια ακριβώς θέση, ίδια καθήκοντα, με μισθό 1,000 ευρώ. Κατά τη συνέντευξη και έχοντας γνώση της αγοράς θεώρησε σωστό να μη διεκδικήσει περισσότερα, αλλά με το βλέμμα στη δημιουργία πραγματικής αξίας μέσα από νέες μεθόδους ως προς το εργασιακό αντικείμενο. Η επιχείρηση προφανώς και χρειάζεται τις γνώσεις, οπότε προσέλαβε άμεσα το άτομο, μιας και οι απαιτήσεις ήταν χαμηλές.

 

Με ετήσια οριζόντια αύξηση 30 ευρώ, τότε το 2025 έχουμε:

Α: 1,080 ευρώ μισθός, μεταπτυχιακό, 10 χρόνια εμπειρίας

Β: 1,320 ευρώ μισθός, πτυχίο, 5 χρόνια εμπειρίας

Γ: 1,060 ευρώ μισθός, διδακτορικό, 11 χρόνια εμπειρίας

 

Αν τελικά αμείβεται η θέση εργασίας, τότε γιατί να υπάρχει η ερώτηση του μισθού στη συνέντευξη; Αν από την άλλη η αμοιβή αποτελεί άθροισμα της εκπαίδευσης, της εμπειρίας, και της εκτέλεσης καθηκόντων, τότε γιατί να «βολευόμαστε» όταν κάποιος δεν έχει την «αισιοδοξία» να αναζητά διαρκώς μεγαλύτερο μισθό;

   Με μία αναδιάρθρωση του τμήματος και των μισθολογικών κλιμακίων, τότε πώς θα αντιδρούσε το άτομο Β; Πώς το Α και το Γ; Θα υπήρχε αδικία στο Β; Θα ήταν πιο τίμιο για το Α και το Γ; Θα δημιουργούνταν λανθασμένες εντυπώσεις και εσωτερικοί τριγμοί; Μήπως οι Α και Γ απλώς να το παραβλέψουν, και να αποδεχθούν την άδικη πραγματικότητα; Πώς αναγνωρίζεται ο Α και ο Γ, όταν ο Β κατάφερε να διεκδικήσει μεγαλύτερο μισθό;

   Μία επιχείρηση πρέπει να έχει σαφή κριτήρια μισθοδοσίας. Να αντιλαμβάνεται τις πραγματικές απαιτήσεις. Μία πρόσληψη πρέπει να έχει αντίκτυπο στην επιχείρηση, και με δίκαιο τρόπο να ανταμείβεται διαρκώς η κάθε προσπάθεια, από όποιο άτομο και αν προέρχεται. Η εργασιακή απόδοση είναι εμφανής, και επηρεάζεται έντονα από αδικίες και ψυχολογικά παιχνίδια.

Read More