Αυτό ταιριάζει σε πολλά θέματα, εργασιακά, κοινωνικά, προσωπικά. Σε κάθε περίπτωση βλέπουμε άτομα όπου εκεί που μιλούσαν κάθε μέρα, έδειχναν ενδιαφέρον, ρωτούσαν, φρόντιζαν, πλησίαζαν, ξαφνικά σιωπή. Όχι επειδή έφυγαν - αλλά ίσως γιατί ποτέ δεν ήταν στα αλήθεια εκεί. Αυτό δε θα το μάθεις.
Δε χάνεται η επικοινωνία έτσι ξαφνικά, αλλά η πρόθεση. Και εκεί είναι που πρέπει να καταλάβεις, ότι δεν άλλαξε κάτι σε εσένα, αλλά αποκαλύφθηκε κάτι σε εκείνα τα άτομα.
Προσπαθείς, εξηγείς, πλησιάζεις, ψάχνεις ένα γιατί. Και παίρνεις σιωπή. Αδιαφορία που φωνάζει. Μια απουσία που γίνεται παγερή παρουσία. Μπερδεύεται η καλημέρα με την άνεση της προσβολής.
Βλέπω και ακούω άτομα που κάνουν μη λογικά πράγματα σε μια τέτοια κατάσταση. Όχι λάθος. Μην το πάρεις προσωπικά. Απλώς προχώρα, και θα δουν τι έχασαν όταν εσύ τους αγνοήσεις εξίσου στον ίδιο βαθμό. Δεν είναι εκδίκηση, αλλά μάθημα ζωής.
Μερικοί άνθρωποι μπαίνουν στην καθημερινότητά σου για να σου δείξουν τι αξίζεις όταν αποχωρούν.
Η ευκολία με την οποία ξεχνούν και μεταβάλλουν τη στάση τους για τα προσωπικά τους συμφέροντα, κατά το πιο πιθανό σενάριο, είναι τρομερή. Αν το κάνεις εσύ, θα είσαι ο "κακός" που δεν είναι ομαδικός. Σοβαρά;
Συγκεντρώσου σε αυτό που θέλεις, κανείς δε θα σε προσεγγίσει όπως φαίνεται αν είσαι πάντα το "καλό παιδί" δίχως κάποια στιγμή να σου την κάνει πισώπλατα. Αλλά, εσύ, εγώ, έχουμε εξουσία μόνο στις πράξεις μας. Οπότε καλύτερα να επιλέγουμε το δρόμο που μπορούμε να υποστηρίξουμε, και ας αφήσουμε τους άλλους εκεί που αξίζουν.
0 comments:
Post a Comment