Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων υπέγραψε στις 23 Δεκεμβρίου, 2019, την παραγγελία για να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το νέο Σύνταγμα της Ελλάδας. Αυτό ενσωματώνει το Ψήφισμα της 25ης Νοεμβρίου 2019, το οποίο περιέχει την τελευταία αναθεώρηση, που είναι η τέταρτη κατά σειρά, μετά από εκείνες του 1986, του 2001, και του 2008.

Η αποσύνδεση της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από τις εθνικές εκλογές (άρθρο 32, παρ. 4) είναι ίσως η πιο βασική και σημαντική αλλαγή. Αυτό σημαίνει ότι μία κυβέρνηση με πλειοψηφία στη Βουλή, έχει το δικαίωμα σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί αυξημένη πλειοψηφία εκλογής Προέδρου, και μετά από νέα ψηφοφορία, να εκλέγει Πρόεδρο της Δημοκρατίας με σχετική πλειοψηφία. Η διάταξη ψηφίστηκε με τους 158 ψήφους της κυβέρνησης ΝΔ.

Τους ίδιους ψήφους της κυβερνητικής πλειοψηφίας έλαβε και η διάταξη που αφορά την επιλογή μελών Ανεξάρτητων Αρχών από τα 3/5 της Διάσκεψης των Προέδρων (αντί 4/5 που ισχύει σήμερα, άρθρο 101Α), διευκολύνοντας σημαντικά τις απευθείας αναθέσεις καθηκόντων σε πρόσωπα, όπως σε πολιτικούς με πολιτικά βιογραφικά.

Με 179 ψήφους, γίνεται πιο σαφής ο περιορισμός βουλευτικής ασυλίας (άρθρο 62). Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος, ο βουλευτής δε διώκεται, ούτε συλλαμβάνεται, ούτε φυλακίζεται, ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος, ενώ δεν απαιτείται άδεια για τα αυτόφωρα κακουργήματα.

Με 189 ψήφους, το Σύνταγμα πλέον θα ορίζει ότι θα γίνεται σύσταση εξεταστικών επιτροπών κατ’ εξαίρεση του κανόνα της πλειοψηφίας (άρθρο 68, παρ. 2). Η διάταξη δηλαδή ορίζει τη σύσταση επιτροπών από τη μειοψηφία με 120 βουλευτές. Συνολικά 189 ψήφους έλαβε και η εξομοίωση των στρατιωτικών δικαστηρίων με τα πολιτικά (άρθρο 96, παρ. 5).

Μία ακόμα αλλαγή, η οποία είναι από τις σημαντικότερες, είναι η εγγύηση αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης για όλους (άρθρο 21, παρ. 1). Η διάταξη έλαβε 190 ψήφους, ενώ 107 βουλευτές καταψήφισαν. Έτσι, ορίζεται ότι η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης για προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα, και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του κράτους. Το Κράτος μεριμνά για τη διασφάλιση συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης όλων των πολιτών μέσω ενός συστήματος ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, όπως νόμος ορίζει.

Με μικρή σημασία για την πορεία της Χώρας και μεγαλύτερη για τα κομματικά οφέλη, με 212 ψήφους, ορίζεται η ψήφος των Ελλήνων του εξωτερικού (άρθρο 54, παρ. 4), θέτοντας τις προϋποθέσεις για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος τους.

Με 254 ψήφους θεσπίζεται η λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία (άρθρο 73). Η διάταξη ορίζει ότι με υπογραφή 500,000 πολιτών που έχουν δικαίωμα ψήφου, μπορούν να κατατίθενται έως δύο ανά κοινοβουλευτική περίοδο προτάσεις νόμων στη Βουλή, οι οποίες με απόφαση του Προέδρου της παραπέμπονται στην οικεία κοινοβουλευτική επιτροπή προς επεξεργασία και εν συνεχεία εισάγονται υποχρεωτικά προς συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια του Σώματος. Ωστόσο, οι προτάσεις νόμων δε μπορεί να αφορούν θέματα δημοσιονομικά, εξωτερικής πολιτικής και εθνικής άμυνας. Επιπλέον, με 274 ψήφους, ορίζεται περιορισμός των προνομιακών ρυθμίσεων περί ποινικής ευθύνης υπουργών (άρθρο 86, παρ. 3).

Τέλος, οι προτάσεις που καταψηφίστηκαν και δεν περιλαμβάνονται στην αναθεώρηση του Συντάγματος, αφορούν τη θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους, την απαγόρευση διακρίσεων βάσει φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού, την εγγύηση αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης, το δημόσιο έλεγχο βασικών κοινωνικών αγαθών, τη διενέργεια δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία, τον ορισμό αναπληρωτή πρωθυπουργού, και την αναδρομική εξαίρεση της παραγραφής για δωροδοκία υπουργών.