Μελετούσα μόλις τώρα τη νέα έρευνα της
στατιστικής αρχής, σχετικά με την ενεργειακή απόδοση στα νοικοκυριά. Δε
θα σταθώ στο ποιος τελικά μπορεί να ζεσταθεί, αλλά σε κάτι άλλο
χειρότερο.
Έτος 2024, και οι έρευνες κάνουν τη διάκριση του πληθυσμού σε "φτωχό" και "μη φτωχό."
Μιλάμε για έννοιες αιώνιες, με κατηγοριοποίηση του πληθυσμού με βάση το χρήμα.
Με
βάση δηλαδή μία πολιτική και νομισματική συμφωνία μεταξύ κυβερνήσεων
και τραπεζιτών, ώστε να συντονιστεί το εμπόριο και οι συναλλαγές αγαθών
και υπηρεσιών.
Που βρίσκεται η ανθρωπιά
σε αυτό; Θέλω να πω, γιατί να μην έχουμε μία βάση οικονομικής επάρκειας
για κάθε νοικοκυριό, ώστε κανένα να μην ανήκει στην κατηγορία "φτωχό";
Αν
κάναμε μία συμφωνία καθορισμού του κατώτατου μισθού (ο οποίος
υποτίθεται είναι ικανός να καλύψει όλα τα έξοδα επιβίωσης ενός ατόμου),
ως ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, αφορολόγητο, για όλους, αυτό θα μπορούσε
να λειτουργήσει ως σύστημα;
Να κλείσω με μία αναφορά στον κυριότερο λόγο δυσκολιών στέγασης:
- 52.5% Οικονομικές δυσκολίες/ανεπαρκές εισόδημα
- 13.8% Ανεργία
- 11.7% Προσωπικές σχέσεις ή οικογενειακά προβλήματα
Αυτά δεν είναι απλώς στατιστικά. Από πίσω υπάρχουν ανθρώπινες ιστορίες.
0 comments:
Post a Comment