Έφτασε μεσημέρι, ώρα για διάλειμμα

Έφτασε μεσημέρι, ώρα για διάλειμμα. Ναι καλά ακούτε, κάθε εργασία πρέπει αναγκαστικά να διακόπτεται!
Όταν ο χρόνος ημερήσιας εργασίας υπερβαίνει τις 4 συνεχόμενες ώρες, πρέπει να χορηγείται διάλειμμα από 15 έως 30 λεπτά, κατά τη διάρκεια του οποίου οι εργαζόμενοι δικαιούνται να απομακρυνθούν από τη θέση εργασίας τους.
Αν και υπάρχουν τεχνικές λεπτομέρειες που καθορίζονται είτε από συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή σε επίπεδο επιχείρησης με εκπροσώπους εργαζομένων, δεν αμφισβητείται ποτέ η ύπαρξη διαλείμματος.
Το διάλειμμα δεν αποτελεί χρόνο εργασίας. Και με βάση ένα προεδρικό διάταγμα ενός αιώνα (αρθ. 14, Π.Δ. 27.06/4.07.1932), ο χρόνος λήξεως της ημερήσιας εργασίας παρατείνεται ανάλογα με τη διάρκεια του διαλείμματος, προκειμένου να συμπληρωθεί το συμφωνημένο ωράριο.
"Δι`ελαφρόν πρόγευμα επιτρέπεται μόνον μια διακοπή, ήτις ουδέποτε υπερβαίνει την 1/2 ώραν. Αι δια μεσημβρινόν γεύμα διακοπαί ουδέποτε υπερβαίνουσι τας δύο ώρας κατά τον χειμώνα και τας τρείς ώρας κατά το θέρος, εν ουδεμιά δε περιπτώσει είναι μικρότεραι της μιας ώρας. Εν η περιπτώσει, λόγω της φύσεως της εργασίας, είναι εντελώς αδύνατος η διακοπή επί ολόκληρον ώραν δύναται ο αρμόδιος Επιθεωρητής Εργασίας να καθορίση μειωμένον χρόνον διακοπής."