Ο τόπος κατοικίας πρακτικά αποδυναμώνει την ισχύ ενός ανέργου

Ο τόπος κατοικίας πρακτικά αποδυναμώνει την ισχύ ενός ανέργου να βρει εργασία. Όταν μία επιχείρηση αναζητά άτομα δεν πρέπει ποτέ να αποκλείει ολοκληρωτικά άτομα που κατοικούν σε άλλη πόλη, ή ακόμα και χώρα.
Το ίδιο μάλιστα λάθος κάνει και ο δημόσιος τομέας, προσφέροντας θέσεις εντοπιότητας σε επίπεδο μοριοδότησης.
Από την άλλη πλευρά όμως με αυτόν τον τρόπο μπορεί ένας μόνιμος κάτοικος να βρει εργασία, δίχως να χρειαστεί να μετακινηθεί. Να προηγηθεί δηλαδή στις λίστες προσλήψεων. Αν έχει π.χ. οικογένεια, περιουσία (ιδιόκτητη κατοικία), δηλαδή στοιχεία που δε θα ήθελε "ιδανικά" να αλλάξει, να χάσει.
Βέβαια, χάνεται το κριτήριο της αξιοκρατίας, και τη θέση δεν αναλαμβάνει τελικώς η/ο καλύτερη/ος υποψήφια/ος.
Επίσης ως προς το είδος της εργασίας, δε μπορεί για την ίδια θέση να υπάρχουν όλες οι επιλογές. Δε γίνεται να έχουμε από πρακτική άσκηση μέχρι πλήρη απασχόληση στην ίδια αγγελία εργασίας.
Ως προς το μισθό, αν σκεφτούμε ότι τα 900 ευρώ θεωρούνται υψηλό πακέτο αμοιβών, τότε για ποιον κατώτατο μιλάμε.