Με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να πυροδοτεί τη μεγαλύτερη αναδιάταξη του ευρωπαϊκού τοπίου ασφάλειας από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η έκδοση χρέους για τη δημιουργία στρατιωτικού υλικού και δομών στρατιωτικών επιχειρήσεων έχει ήδη ξεκινήσει. Οι υποστηρικτές μιας πιο βαθιάς ολοκληρωμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης υπολογίζουν ότι τα ομόλογα για επανεξοπλισμό είναι ζωτικής σημασίας για την υλοποίηση των ομοσπονδιακών στόχων.

Πρακτικά, ο Τραμπ συνέβαλε στην απόφαση ότι η Ευρώπη θα πρέπει να επιταχύνει και να φροντίσει για τη δική της περιφερειακή ασφάλεια πιέζοντας την Ένωση να συγκεντρώσει γρήγορα μετρητά για στρατιωτικές επενδύσεις.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε ένα σχέδιο για τη συγκέντρωση 150 δισεκατομμυρίων ευρώ κοινού χρέους για τη χρηματοδότηση ευρωπαϊκών αγορών όπλων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δυστυχώς πλέον ευθυγραμμιστεί με την ανάγκη να δαπανηθούν μεγάλα ποσά για όπλα. Και η συζήτηση για το πότε θα έρθει ένας πόλεμος στα εδάφη της Ένωσης ήδη πυροδοτεί εξελίξεις.

Όταν ο νέος καγκελάριος της Γερμανίας, Φρίντριχ Μερτς, αναλαμβάνει να εμπλουτίσει τη συζήτηση με φράσεις όπως θα κάνουμε ότι χρειαστεί για να παράγουμε όπλα και μηχανισμούς "άμυνας", τότε καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά.

Η διπλωματία είναι πλέον στο επίκεντρο, με τη διαπλοκή των οικονομικών κάθε χώρας με τον πιθανώς επερχόμενο πόλεμο να έχει τόσο μακρά ιστορία, όσο και σαφή αποτελέσματα. Τα όπλα είναι ακριβά, και συνεπώς οι κυβερνήσεις αναζητούν νέους τρόπους για να αυξήσουν τα οικονομικά τους για το ενδεχόμενο του πολέμου. Έκτακτη ανάγκη; Ή μήπως μία νέα πραγματικότητα;

Διαβάζουμε εύστοχα παραδείγματα από την ιστορία της Ευρώπης. Η Τράπεζα της Αγγλίας, ιδρύθηκε το 1694 με φόντο την ένδοξη επανάσταση και τον πόλεμο στο εξωτερικό. Η Τράπεζα της Αγγλίας δημιουργήθηκε για τη διεξαγωγή του πολέμου κατά της Γαλλίας, καθώς ανέλαβε το δημόσιο χρέος που συγκεντρώθηκε για τη χρηματοδότηση του στρατού της χώρας, υποστηρίζοντάς το με φορολογικά έσοδα που συγκεντρώθηκαν από το κοινοβούλιο. Η Γαλλία δημιούργησε τη δική της κεντρική τράπεζα το 1800, η οποία βοήθησε στη χρηματοδότηση των ναπολεόντειων πολέμων.

Η Ευρώπη άλλαξε ήδη. Δεν αναμένουμε την επόμενη κίνηση, καθώς ήδη τη ζούμε. Στην πραγματικότητα η Ευρώπη επιστρέφει στο πώς οι άνθρωποι σκεφτόντουσαν το 18ο και 19ο αιώνα, όταν ο πόλεμος ήταν η μόνη δήθεν λογική κίνηση για επικράτηση της ειρήνης.

Το πρόγραμμα ReArm Europe, ως μία πρωτοβουλία η οποία προτάθηκε από την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στις 4 Μαρτίου 2025, με στόχο την ενίσχυση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της ΕΕ, αποδεικνύει τη νέα πραγματικότητα. "Ζούμε στην πιο βαρυσήμαντη και επικίνδυνη εποχή. Δεν χρειάζεται να περιγράψω τη σοβαρή φύση των απειλών που αντιμετωπίζουμε.", δήλωσε χαρακτηριστικά, δίνοντας μία δυναμική ύψους 800 δισ. ευρώ για στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης.

Επιπλέον, η Πρόεδρος τόνισε επίσης κατά την ομιλία του στην Ένωση Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων την ανάγκη για κινητοποίηση ιδιωτικών κεφαλαίων για την άμυνα ως μέρος του σχεδίου. Η διατήρηση της οικονομικής ισχύος της Ευρώπης είναι θέμα της συλλογικής μας ασφάλειας, και επομένως μη μας φανεί περίεργο εάν προωθήσουν καταθετικά κεφάλαια στην αξιοποίησή τους για την αγορά και παραγωγή οπλικών συστημάτων. "Αυτό που είδαμε είναι ότι οι πολίτες μας έχουν σημαντικές αποταμιεύσεις για τις οποίες αξίζουν θετική απόδοση.", δήλωσε.

Η Γερμανία μάλιστα μόλις ψήφισε (με 513 ψήφους υπέρ έναντι 207) νέο νόμο που εξαιρεί τις δαπάνες για την άμυνα και την ασφάλεια από τους αυστηρούς κανόνες για το χρέος της χώρας και θα δημιουργήσει έτσι ένα ταμείο υποδομής 500 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με το μέτρο, οποιαδήποτε δαπάνη για την άμυνα που υπερβαίνει το 1% του ΑΕΠ της Γερμανίας δε θα υπόκειται πλέον σε όριο δανεισμού. Μέχρι τώρα, το ποσοστό είχε περιοριστεί στο 0.35% του ΑΕΠ.