(Economistmk)
- Η Ελληνική οικονομία στηρίζεται σε πολύ συγκεκριμένους τομείς ανάπτυξης.
Πρόκειται για τον Τουρισμό, τη Ναυτιλία, τις Υπηρεσίες, αλλά και τις εξαγωγές
αγαθών και υπηρεσιών. Ο τελευταίος κλάδος, είναι αυτός ο οποίος δεν αποδίδει τα
μέγιστα, στην προσπάθεια για ανασυγκρότηση της εθνικής οικονομίας.
Πιο συγκεκριμένα,
σύμφωνα με έκθεση του ΔΝΤ, το 2013 το εμπορικό ισοζύγιο ήταν για πρώτη φορά
θετικό. Αυτό σημαίνει, πως για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, οι εξαγωγές της
Ελλάδας ήταν περισσότερες από τις εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών. Ωστόσο, εκτός
του τουρισμού, οι υπόλοιπες εξαγωγικές δραστηριότητες κρίθηκαν ανεπαρκείς.
Ειδικότερα, η
μεγάλη αύξηση της τουριστικής κίνησης, σε συνδυασμό με τις εξαγωγές ελαιόλαδου,
αποτέλεσαν τον κορμό του παραπάνω επιτεύγματος. Από την άλλη πλευρά, εάν
αφαιρέσουμε τους δύο αυτούς τομείς, τότε διακρίνουμε την πραγματική κατάσταση
των Ελληνικών εξαγωγών. Ο τουρισμός και το λάδι αποτελούν τα 2/3 του συνόλου
των εξαγωγών, με αποτέλεσμα, όπως αποτυπώνεται και στο σχετικό γράφημα, το
εναπομείναν προϊόν να είναι ελάχιστο.
Συγκριτικά με τις άλλες χώρες του Μνημονίου, και αφετηρία το 2008, τα προβλήματα ανάπτυξης των εξαγωγών κορυφώθηκαν το 2010. Στη συνέχεια, Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία, προχώρησαν σε εντυπωσιακή πρόοδο, σημειώνοντας ραγδαία αύξηση των δυνατοτήτων τους, φέρνοντας πολλαπλά οικονομικά οφέλη. Στην Ελλάδα όμως, οι εξαγωγές παραμένουν εξαιρετικά αδύναμες, γεγονός που αποδεικνύει τον τομέα που πρέπει η κυβέρνηση να δώσει κίνητρα ανάπτυξης.
0 comments:
Post a Comment