Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έβαλε τη χώρα στο μνημόνιο, της ΝΔ την έφερε στον γκρεμό, και η παρούσα αποφασίζει στο δίλημμα

(Economistmk) - Ο τίτλος του παρόντος άρθρου είναι χαρακτηριστικός. Είναι πραγματικότητα πως η παρούσα κυβέρνηση καλείται να αντιμετωπίσει όχι μόνο το μνημόνιο σαν δανειακή σύμβαση, αλλά όλες τις επιθέσεις τόσο από το εξωτερικό, όσο και από το εσωτερικό.

   Στις δηλώσεις του μετά τη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Κομισιόν Jean Claude Yunker, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δήλωσε πως «η πρόταση που έχει καταθέσει η ελληνική πλευρά παραμένει η μόνη ρεαλιστική και εποικοδομητική πρόταση στο τραπέζι.».

   Τα χρόνια λιτότητας δεν τελείωσαν, ενώ το μνημόνιο των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ έφερε τη χώρα στην απόλυτη καταστροφή. Ήδη ως Ελλάδα χάσαμε το 25% του ΑΕΠ μετά από σχεδόν έξι χρόνια σκληρής λιτότητας. Η ανεργία, βάσει των τελευταίων στοιχείων της Eurostat είναι στο 25.4% (η μεγαλύτερη στην Ευρώπη), την ίδια στιγμή που η Γερμανία έχει μόλις 4.7%. Η ανεργία των νέων στην Ελλάδα ανέρχεται σε 50.1% (Φεβρουάριος 2015), ενώ στη Γερμανία μόλις 7.2%.

   «Προτάσεις, λοιπόν, που επαναφέρουν στο τραπέζι ιδέες όπως το να κοπεί το ΕΚΑΣ στους χαμηλοσυνταξιούχους, ή να αυξηθεί ο ΦΠΑ στον ηλεκτρισμό 10 μονάδες είναι προτάσεις που φυσικά δεν μπορούν να έχουν καμία βάση συζήτησης.», σημειώνει ο κ. Αλέξης Τσίπρας απολύτως σωστά, παρά το γεγονός που φέρει στις πλάτες του όλες τις αποτυχημένες προσπάθειες διαπραγμάτευσης των ελληνικών κυβερνήσεων του παρελθόντος, τις οποίες ψήφισαν το 80-90% του λαού ανά περιόδους.

   Η πρόταση της Ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να συμπεριλαμβάνει μία σειρά από μεταρρυθμίσεις εκσυγχρονισμού του τρόπου λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης, με σκοπό τη συνολική ανάκαμψη της οικονομίας. Οι δανειστές γνωρίζουν πως οι Έλληνες έχουν δώσει ήδη πολλά, όμως βλέποντας ότι τα προβλήματα διοίκησης παραμένουν, αρνούνται να οδηγηθούν εκ νέου σε λύσεις, μη οριστικής λύσης του προβλήματος.

   Το πακέτο που έλαβε η Ελλάδα είναι το μεγαλύτερο στην ανθρώπινη ιστορία, με το ύψος των δανείων να φθάνει τα 240 δισ. ευρώ. Μία έξοδος από το ευρώ που ορισμένοι προτείνουν, θα φέρει σίγουρα την υπογραφή της αποτυχίας προσαρμογής στα Ευρωπαϊκά μοντέλα διοίκησης, αφού όπως εύκολα διαπιστώνει κάθε λογικός άνθρωπος, οι Έλληνες αρνούνται πεισματικά να υιοθετήσουν τα εκσυγχρονισμένα και ορθολογικά πρότυπα.

   Ίσως το δίλλημα θα έπρεπε να ήταν η εφαρμογή προτύπων ηθικής και ορθής λειτουργίας ή παραμονή στα μοντέλα μη λειτουργικότητας και αποδοτικότητας, παρά ευρώ ή δραχμή.