Μία πολύ μεγάλη τομή για την Ελληνική οικονομία παρακολουθούμε εδώ και λίγες ημέρες με την έναρξη του νέου έτους, η οποία σηματοδότησε και την ίδρυση του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), από 1/1/2017. Πλέον, οι παλιοί ασφαλιστικοί φορείς παύουν να υφίστανται. Ενοποιούνται όλοι σε ένα νέο ενιαίο φορέα ο οποίος με τη σειρά του καλείται να αντιμετωπίσει τα συσσωρευμένα προβλήματα της κοινωνικής ασφάλισης.

Οι στόχοι που έθεσε η παρούσα κυβέρνηση πολλοί. Σύμφωνα με το σχέδιο, τα πάντα θα γίνονται γρήγορα, απλά, αποτελεσματικά. Χωρίς περιττή ταλαιπωρία σε ουρές και γραφειοκρατία. Ο ασφαλισμένος έρχεται στο επίκεντρο, ώστε να μπορεί να λύνει τα περισσότερα θέματα από το σπίτι του (με μια επίσκεψη στην ιστοσελίδα www.efka.gov.gr ή μια τηλεφωνική κλήση στο 1555).

Παράλληλα θα υπάρξει απόλυτη αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών. Όλες οι υπηρεσίες, πληροφορίες και αιτήσεις θα είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα, ενώ δημιουργούνται εφαρμογές για εύκολη πρόσβαση από τις φορητές συσκευές (κινητά κ.ο.κ.). Παράλληλα, θα υπάρχουν καλά εκπαιδευμένοι υπάλληλοι, με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Ό,τι πληρώνει σήμερα ο ασφαλισμένος, αυξάνει τη σύνταξή του αύριο, και ακόμα, τέλος οι λειτουργικές σπατάλες, ό,τι εξοικονομείται θα επιστρέφει στην ασφάλιση.

Όλοι οι ασφαλισμένοι στην Ελλάδα πλέον ασφαλίζονται στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης. Στον ΕΦΚΑ καταβάλλουν τις εισφορές τους όλοι οι εργαζόμενοι, είτε μισθωτοί είτε αυτοαπασχολούμενοι, από τον ΕΦΚΑ λαμβάνουν την κύρια σύνταξή τους όλοι οι συνταξιούχοι. Μάλιστα υπάρχει ρύθμιση και για όσους χρωστούν στα ταμεία. Όλες οι όφειλες των εργοδοτών και των αυτοαπασχολούμενων σταδιακά μεταφέρονται στο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ) το οποίο πλέον θα τις διαχειρίζεται με ενιαίους κανόνες.

Η ηλεκτρονική εποχή μεταφέρει το ασφαλιστικό σύστημα στις διαδικτυακές εφαρμογές και δυνατότητες, προσφέροντας έτσι μεγαλύτερο εύρος υπηρεσιών. Αν αυτό το εγχείρημα διαχειριστεί και τελικά ξεμπλοκάρει όλες τις αμαρτωλές επιλογές του παρελθόντος, τότε πράγματι θα κάνουμε λόγο για μία θεσμοθετημένη επιτυχία. Δεν πρέπει να απασχολεί τους πολίτες τόσο το ότι άργησε, αλλά το ότι επιτέλους έφτασε. Που είναι το κακό σε μία χώρα λίγων εκατομμυρίων να υπάρχει ένα κοινό ασφαλιστικό σύστημα, κατανοητό και διακριτό από όλους. Πολλοί φοβούνται πως τα χρέη π.χ. των επαγγελματιών στον ΟΑΕΕ θα τα πληρώσουν άλλες ασφαλιστικές ομάδες, π.χ. του ΙΚΑ, όμως πρέπει να αντιληφθούν όλοι, πως αν δεν ενοποιηθεί το πρόβλημα δε μπορεί να αντιμετωπιστεί ως ένα και από την κυβέρνηση, υπό τους όρους της οικονομικής λιτότητας που επιβάλλεται από τα μνημόνια. Η οικονομική κρίση έχει προκαλέσει κατάρρευση μιας σειράς από κοινωνικές δομές. Το να στέκεται κάποιος και να μην προχωρά σε χρήσιμες ενέργειες, είναι ίσως αυτό που οδήγησε την Ελλάδα σε τόσο βαθιά οικονομική κρίση.

Από το 1836 και την πρώτη κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων στη ναυτιλία, το 1855 οι δάσκαλοι, το 1861 οι δημόσιοι υπάλληλοι, το 1867 οι εργαζόμενοι στην Εθνική Τράπεζα, το 1922 των ιδιωτικών υπαλλήλων, φτάνουμε μόλις το 1934 και την πρώτη επίσημη μεγάλη κοινωνική ασφαλιστική τομή, το ΙΚΑ (τροποποιήθηκε το 1937) και το ΤΕΒΕ, έως το 1961 και το ΟΓΑ, η Ελλάδα πάντα ήταν κατακερματισμένη σε πολλά ασφαλιστικά ταμεία. Η υποδοχή του νέου έτους με ένα ενιαίο φορέα ίσως βάλει τάξη στην ασάφεια.

Άλλωστε, πρέπει να τονιστεί πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει κανένα δικαίωμα προώθησης πολιτικής στο ασφαλιστικό σύστημα μίας χώρας μέλους. Το είδος των προνομίων, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, η ηλικία συνταξιοδότησης, και οι παροχές υγείας, αποτελούν αποκλειστικά εργαλεία του κάθε κράτους της ΕΕ και των αντίστοιχων κυβερνήσεων. Επομένως, η Ελλάδα πρέπει να αντιληφθεί και να σοβαρευτεί αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα της κοινωνικής πρόνοιας ως έναν πυλώνα που θα οδηγήσει στο τέλος των κοινωνικών αδικιών.