Η πίεση που δέχεται το Ελληνικό κράτος από τους δανειστές για να εξασφαλίσει τα απαιτούμενα πρωτογενή πλεονάσματα φέρνει νέους φόρους και πρακτικές. Σε σχετικό νομοσχέδιο (άρθρο 55) περί "Συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων" το οποίο ψηφίστηκε στη βουλή, μεταξύ άλλων προβλέπεται η επιβολή τέλους 2% επί της αξίας των ηλεκτρονικών υπολογιστών και tablets με μέγεθος μνήμης RAM άνω των 4GB.

Έχοντας εξαντλήσει εδώ και χρόνια τη φορολογική ικανότητα των νόμιμων φορολογούμενων πολιτών της χώρας, το κράτος ψάχνει για πρόσθετα έσοδα ακόμα και με βάση τη μνήμη RAM ή τα terabytes των ηλεκτρονικών συσκευών. Οι νέοι φόροι πνευματικής ιδιοκτησίας προορίζονται για το δημιουργό του έργου και τους δικαιούχους συγγενικών δικαιωμάτων (ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες, στους παραγωγούς γραμμένων μαγνητικών ταινιών ή άλλων γραμμένων υλικών φορέων ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας και στους εκδότες εντύπων), όμως ο καθορισμός καθολικού φόρου στα παρακάτω είδη είναι παράλογη, αφού δεν εξασφαλίζεται από κανέναν ότι ένας σκληρός δίσκος θα εμπεριέχει υποχρεωτικά έργο πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτου το οποίο δεν έχει ήδη φορολογηθεί, όπως ένα λογισμικό πρόγραμμα ή ένα αγορασμένο βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή.

Ο φόρος για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι δικτυωμένες φορητές συσκευές (tablets) και τα έξυπνα κινητά τηλέφωνα (smartphones) με μέγεθος εσωτερικής μνήμης τυχαίας προσπέλασης (RAM) άνω των 4GB ορίζεται σε 2% της αξίας τους. Για τις συσκευές εγγραφής ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, μαγνητικές ταινίες ή άλλους υλικούς φορείς πρόσφορους για την αναπαραγωγή ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι υλικοί φορείς ψηφιακής αντιγραφής εκτός των αποθηκευτικών μέσων χωρητικότητας κάτω του 1TB όπως επίσης και για συσκευές ή εξαρτήματα ανεξάρτητα εάν λειτουργούν σε συνάρτηση ή μη με ηλεκτρονικούς υπολογιστές και χρησιμοποιούνται για τη ψηφιακή αντιγραφή, μετεγγραφή ή με άλλο τρόπο αναπαραγωγή (εκτός των σαρωτών και των εκτυπωτών) ορίζεται σε 6% της αξίας. Ακόμα, φόρος 4% επί της αξίας των φωτοτυπικών συσκευών, των σαρωτών, των εκτυπωτών και των πολυμηχανημάτων, του χαρτιού κατάλληλου για φωτοτυπίες καθώς και των αποθηκευτικών μέσων χωρητικότητας κάτω του 1TB.

Συνεπώς, ένας χρήστης υπολογιστή θα φορολογείται για τη χρήση της συσκευής, και όχι τελικά για τη χρήση πνευματικού έργου, ενώ την ίδια στιγμή, ακόμα και αν ο ίδιος παράγει έργο πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν πρόκειται να λάβει ποτέ αντίστοιχη αμοιβή, εκτός αν συμμετέχει σε συλλογικούς φορείς διαχείρισης πνευματικής ιδιοκτησίας. Αντίστοιχα εάν αποφασίσεις να γράψεις μία σημείωση σε ένα χαρτί Α4 θα φορολογηθείς επειδή ακριβώς χρησιμοποιείς χαρτί. Καμία λογική. Η λύση σε τέτοιου είδους θέματα έχει εντοπιστεί εδώ και αρκετά χρόνια στο εξωτερικό, και ονομάζεται προβολή διαφημίσεων κατά τη χρήση. Το ποιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι το 75%-80% των εσόδων της εταιρίας Google προέρχεται από διαφημιστικές δαπάνες εταιριών σε πλατφόρμες όπως το Youtube ή το Google Search Engine. Μία επιβολή φόρου σε αυτό το πεδίο θα ήταν σαφώς προτιμότερη. Η έλλειψη συγκέντρωσης και κυρίως γνώσης κατά τη λήψη αποφάσεων επιβολής φόρων σε αυτή τη χώρα είναι προφανής.