Τα αρμόδια Υπουργεία στην Ελλάδα αλλά και στις περισσότερες χώρες στο εξωτερικό έχουν την ευθύνη της δημιουργίας κανόνων και της ενημέρωσης των πολιτών για την εφαρμογή τους. Εκεί αρχίζει ο ατομική ευθύνη, και η ατομική ανικανότητα στην αντίληψη.
Παράδειγμα ότι στα supermarkets οι κανόνες δε μπορούν να τηρηθούν, ενώ το μοντέλο που προωθεί η Βρετανία, λέγοντας ότι αρκετοί θα πεθάνουν από την πανδημία, αλλά ok ας πάμε στη συναυλία, δεν είναι αποδεκτή.
Συνεπώς, είναι ευθύνη όλων να τηρούμε κανόνες υγιεινής, όχι μόνο τώρα, αλλά ΠΑΝΤΑ. Είναι ευθύνη των κυβερνήσεων να συγκρατούν όσους πολίτες αντιδρούν με τρόπο που θα μπορούσε να βλάψει τους άλλους. Και βέβαια, είναι ευθύνη του εκπαιδευτικού συστήματος να δίνει αξία στους ανθρώπους, και σε αρετές όπως η ψυχραιμία, η υγεία, και η αντίληψη.
Τέλος, όταν ακούω κάποιον να λέει "δεν έχω τί να κάνω στο σπίτι", αυτή η φράση είναι συγκλονιστικά τραγική. Λένε θέλουν να βγουν έξω να πάρουν αέρα, σαν να πνίγονται εντός του σπιτιού τους. Υποδηλώνει έντονα προβλήματα στα νοικοκυριά, ψυχολογικά και άλλα, οικογένειες δίχως δεσμούς, συνεννόηση, ανθρώπους που δε σέβονται την οικία τους, το μέρος δηλαδή που επί χιλιετίες οι άνθρωποι προσπάθησαν να χτίσουν και να αποκτήσουν με τόσες θυσίες.
0 comments:
Post a Comment