Αν μια γυναίκα είναι φιλόδοξη, θεωρείται «ψυχρή» ή «υποκριτική», ενώ αν είναι ταπεινή, θεωρείται «αδύναμη» ή «μη αποφασιστική».

Αν κάποιος μιλήσει για τον εαυτό του με αυτοπεποίθηση, θεωρείται «εγωιστής» ή «ναρκισσιστής». Αν μιλήσει όμως με αμφιβολία, θεωρείται «ανασφαλής».

Αν ένας άνδρας δείξει συναισθηματική ευαισθησία, θεωρείται «αδύναμος» ή «γυναικωτός», ενώ αν είναι απόμακρος, θεωρείται ότι έχει «υφάκι».

Αν κάποιος δε θέλει να κάνει παιδιά, θεωρείται «ανεύθυνος», «ασυνείδητος», ή «αυτοκεντρικός», ενώ αν κάποιος επιθυμεί να γίνει γονιός, θεωρείται «συντηρητικός» ή «παραδοσιακός».

Αν μια γυναίκα φροντίζει πολύ την εμφάνισή της, θεωρείται «επιφανειακή» ή «ματαιόδοξη», ενώ αν δεν ασχολείται με την εμφάνισή της, θεωρείται «αμελής» ή «χωρίς ενδιαφέρον».

Αν κάποιος διαφωνεί δημοσίως, θεωρείται «υποκειμενικός» ή «προβληματικός», ενώ αν συμφωνεί συνέχεια, θεωρείται «αντιπαθητικός» ή «χωρίς προσωπικότητα».

Αν κάποιος επιλέξει μια μη παραδοσιακή καριέρα, θεωρείται «ανώριμος» ή «αναξιόπιστος», ενώ αν επιλέξει μια παραδοσιακή καριέρα, θεωρείται «συντηρητικός» ή «βολεμένος».

Αν κάποιος δεν είναι κοινωνικός, θεωρείται «αντιπαθητικός» ή «κλειστός», ενώ αν είναι υπερβολικά κοινωνικός, θεωρείται «επιφανειακός» ή «κουραστικός».

Αν μια γυναίκα μιλήσει για τη δουλειά της περισσότερο από την οικογένειά της, θεωρείται «αποστασιοποιημένη» ή «ανεξάρτητη», ενώ αν μιλήσει μόνο για την οικογένειά της, θεωρείται «παραδοσιακή» ή «στερεοτυπική».

Αν κάποιος είναι υπερβολικά φιλικός με τους άλλους, θεωρείται «υποκριτής», ενώ αν είναι απόμακρος, θεωρείται «κρύος» ή «εγωιστής».

Αν κάποιος είναι εσωστρεφής, θεωρείται «θλιμμένος» ή «αντιπαθητικός», ενώ αν είναι υπερβολικά εξωστρεφής, θεωρείται «ρηχός» ή «χαζός».

Αν κάποιος αποφεύγει την πολιτική, θεωρείται «αδιάφορος» ή «ανεύθυνος», ενώ αν ασχολείται πολύ με την πολιτική, θεωρείται «υπερβολικός» ή «μεροληπτικός».

Αν κάποιος εργάζεται σκληρά για την καριέρα του, θεωρείται «υποχόνδριος» ή «υπερβολικός», ενώ αν δεν εργάζεται αρκετά, θεωρείται «τεμπέλης».

Αν κάποιος είναι υπερβολικά ευγενικός, θεωρείται «υποκριτής» ή «ευθυνόφοβος», ενώ αν είναι πολύ αυστηρός, θεωρείται «ακατάδεκτος» ή «αγενής».

Αν κάποιος ασχολείται πολύ με τα κοινωνικά ζητήματα, θεωρείται «υπερβολικός» ή «φανταστικός», ενώ αν δεν ασχολείται, θεωρείται «ανεύθυνος» ή «αδιάφορος».

Αν κάποιος είναι υπερβολικά ειλικρινής, θεωρείται «αγενής» ή «αδιάκριτος», ενώ αν είναι πολύ διπλωματικός, θεωρείται «πονηρός» ή «αναξιόπιστος».

Αν κάποιος διαχειρίζεται τα χρήματα του με αυστηρότητα, θεωρείται «τσιγκούνης», ενώ αν ξοδεύει πολλά, θεωρείται «ανεύθυνος» ή «ματαιόδοξος».

Αν κάποιος επιθυμεί να ζήσει σε μια μεγάλη πόλη, θεωρείται «υλιστής», ενώ αν επιθυμεί να ζήσει σε έναν ήσυχο τόπο, θεωρείται «απομονωμένος» ή «αποτυχημένος».

Αυτά τα παραδείγματα αποδεικνύουν πώς τα κοινωνικά στερεότυπα και οι προσδοκίες μπορούν να προκαλέσουν διπλά πρότυπα και κρίσεις για το πώς πρέπει ή δεν πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε σχέση με την κοινωνική μας θέση, φύλο, επαγγελματική πορεία ή προσωπικές αποφάσεις.

Ας αλλάξουμε νοοτροπία και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.