Ήταν 4 Μαρτίου του 2021 όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε μέτρα για τη διασφάλιση ίσης αμοιβής για ίση εργασία. Στις 15 Δεκεμβρίου 2022 έγινε η πολιτική συμφωνία στην ΕΕ, και στις 24 Απριλίου 2023 η επιτροπή υιοθέτησε την τελική οδηγία. Έκτοτε, σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει δυστυχώς.
Τα μέτρα έχουν ως εξής:
(1) Πληροφόρηση αμοιβών για όσους αναζητούν εργασία.
(2) Δικαίωμα γνώσης των επιπέδων αμοιβής των εργαζομένων που κάνουν την ίδια εργασία, ή εργασία ίσης αξίας.
(3) Υποχρεώσεις αναφοράς για τις διαφορές στις αμοιβές των φύλων για μεγάλες εταιρίες.
(4) Απαγόρευση των εργοδοτών να ζητούν το ιστορικό αμοιβών των υποψηφίων προς εργασία.
(5) Δικαίωμα εργαζομένων για λήψη αποζημίωσης εξαιτίας των διακρίσεων στις αμοιβές.
Παρά τη γενική πρόοδο των μέσων πληροφόρησης, του οικονομικού πολιτισμού (πρακτικά), σε κάποια θέματα δυστυχώς οι εργοδότες δεν επιθυμούν την ανάπτυξη.
Πλέον, η ευθύνη του μισθού προσδιορίζεται είτε στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, είτε στην/στον προϊστάμενη/ο, οι οποίοι προσπαθώντας να κρατήσουν με αντικειμενικά ή υποκειμενικά κριτήρια το μισθολογικό κόστος εντός του πλαισίου οργανικής δράσης, αναγκάζονται (ίσως) σε αποφάσεις που δεν είναι για όλους τους εργαζόμενους πάντα ευχάριστες.
Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να γνωρίζουν ακριβώς το επίπεδο αμοιβής για την ίδια εργασία ή εργασία ίσης αξίας.
Και δεν είναι μόνο η τραγική υποτίμηση του μισθού προς τις γυναίκες. Είναι και η υπερεκτίμηση του μισθού λόγω φιλίας, γνωστών, και η προώθηση ατόμων που δεν έχουν τα αντικειμενικά κριτήρια προαγωγής.
Αυτό έχει ευρεία κριτική, δεν εστιάζω σε κλάδο ή συγκεκριμένη εργασία. Παντού βλέπουμε παρόμοιες πρακτικές. Πιστεύετε ότι θα αλλάξει κάτι; Δύσκολα. Διότι πάντα επικρατεί το προσωπικό συμφέρον, και ειδικά όταν το χρήμα γίνεται αντικείμενο διαπραγμάτευσης.
0 comments:
Post a Comment