Monday, April 14, 2025

Πώς ωραιοποιείται η πραγματικότητα για πολιτικούς λόγους

Θα σας παραθέσω τμήμα από τον πρόλογο του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, στην έκθεση για το έτος 2024. Σε παρένθεση ωστόσο, έχω σχολιάσει την πραγματικότητα, με τα επίσημα στοιχεία.

   Η ελληνική οικονομία συνέχισε (ακόμα στα αρχικά βήματα) να επιδεικνύει (να παρουσιάζει) ισχυρή ανθεκτικότητα (ακολουθεί κάθε διεθνή κρίση δίχως ισχυρά θεμέλια) και θετικές επιδόσεις (κατά ορισμένα στατιστικά ανάλογα την οπτική γωνία και ερμηνεία), ενισχύοντας τη διαδικασία πραγματικής σύγκλισης (στην προσπάθεια είμαστε) με το μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο (από το οποίο απέχουμε δραματικά τόσο σε μισθούς, όσο και σε περιβάλλον εργασίας, συνθήκες αλληλεπίδρασης εργαζομένων, επιχειρήσεων, τραπεζών, και κράτους).

   Το 2024 το πραγματικό ΑΕΠ αυξήθηκε με ετήσιο ρυθμό 2.3% (μάλιστα), υπερδιπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (ωστόσο έχουμε το 2ο χαμηλότερο στην ΕΕ κατά κεφαλήν ΑΕΠ για το 2024), χάρη στην αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης (διατηρείται λόγω των τιμών προϊόντων και αγαθών, σε συνδυασμό με την παραοικονομία, την κατανάλωση αποταμιεύσεων στα μικρά και μεσαία εισοδήματα, και τα νέα καταναλωτικά πρότυπα), των επενδύσεων (μόλις 6 δισ. ευρώ οι άμεσες ξένες επενδύσεις, μικρό πραγματικό επενδυτικό ενδιαφέρον από το εξωτερικό) και των εξαγωγών υπηρεσιών (το 2024 το εμπορικό έλλειμμα αυξήθηκε 2.54 δισ. ευρώ ή κατά 7.9%).

   Ο γενικός πληθωρισμός συνέχισε να υποχωρεί (είναι στο 2.7% για το 2024, και αποδυναμώνει το καθαρό εισόδημα των νοικοκυριών σταθερά εδώ και πολλά χρόνια), αντανακλώντας κυρίως τη μείωση του πληθωρισμού των ειδών διατροφής, ενώ η εμμονή του πληθωρισμού των υπηρεσιών εμπόδισε την ταχύτερη αποκλιμάκωσή του.

   Οι συνθήκες στην αγορά εργασίας βελτιώθηκαν περαιτέρω (μόλις το 53.7% των εργαζομένων λαμβάνει μισθό άνω των 1,000€, εργασιακό περιβάλλον με πολλές ατέλειες), καθώς η αύξηση της απασχόλησης επιταχύνθηκε (με μορφές εργασίας μη πλήρους απασχόλησης όπως η μερική, εκ περιτροπής, ή άλλου είδους) και η ανεργία υποχώρησε στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων δεκαπέντε ετών (με την αποφυγή καταμέτρησης των πραγματικών ανέργων, και το διεθνώς πρωτοφανές σύστημα που απέχει κατά 50% η καταμέτρηση της ΔΥΠΑ σε σχέση με την ΕΛΣΤΑΤ), με εντεινόμενη όμως την παρατηρούμενη στενότητα στους περισσότερους κλάδους.

   Παρά την αυξημένη αβεβαιότητα (η πρώτη αλήθεια πρακτικά έως τώρα), η ελληνική οικονομία προβλέπεται ότι θα συνεχίσει να αναπτύσσεται και το 2025 με σταθερό ρυθμό (ανάλογα τις διεθνείς εξελίξεις και τα εσωτερικά πολιτικά παιχνίδια) και σημαντικά υψηλότερο σε σύγκριση με τη ζώνη του ευρώ (μάλιστα ό,τι πείτε), ενώ ο πληθωρισμός θα σημειώσει μικρή περαιτέρω μείωση (νωρίς για τέτοια δήλωση).

Saturday, April 12, 2025

Τολμάς να πας ξανά εκεί που σου είπαν "όχι";

Αν σε απορρίψουν από μία θέση εργασίας, στέλνεις εκ νέου βιογραφικό διεκδίκησής της; Τολμάς να πας ξανά εκεί που σου είπαν "όχι";

Υπάρχουν φορές στη ζωή σου που αναγκαστικά θα πρέπει είτε να απευθυνθείς σε αυτούς ξανά, είτε να αναλάβεις το ρίσκο να δημιουργήσεις το δικό σου πλάνο επιχειρηματικότητας.

Οι πόρτες δεν είναι πάντα ανοικτές για όλους μας. Στέλνεις βιογραφικό και δε σου απαντούν καν. Πόσα βιογραφικά θα στείλεις πριν απογοητευτείς;

Αν δεν καταλήξουμε σε κοινούς στόχους το 2025, δε σημαίνει ότι δε μπορούμε το 2026, ή το 2030.

 

Η απόρριψη πολλές φορές δεν είναι επί προσωπικού, αλλά αντίθετα επειδή ίσως:

(α) Η επιχείρηση δεν είναι ακόμα έτοιμη να εκπαιδεύσει κάποιο άτομο που δεν έχει το 100% από όσα ζητά ο/η εργοδότης.

(β) Ο/η υπεύθυνος/η προσλήψεων δε μπορεί να διακρίνει ένα ταλέντο, κάποιες αρετές στην/στον υποψήφια/ο και συνεπώς δε μπορεί να δώσει θετική αξιολόγηση.

(γ) Ίσως γιατί άλλο άτομο χαμηλότερων δυνατοτήτων έχει ήδη ενεργό ρόλο στην επιχείρηση, και η αναπόφευκτη σύγκριση με το νέο άτομο θα δημιουργήσει συγκρούσεις.

(δ) Πιθανώς επειδή υπάρχει χάσμα μεταξύ των προσδοκιών του υποψήφιου ατόμου και των πραγματικών παροχών του εργοδότη.

(ε) Ενδεχομένως εάν η ψυχολογία της στιγμής, και η "χημεία" κατά τη διάρκεια μίας συνέντευξης εργασίας, δεν είναι ευμενής.

(ζ) Η αγωνία αν τελικά η απόφαση πρόσληψης οδηγήσει σε μείωση της παραγωγικότητας ή αλλοίωση του τωρινού καθεστώτος.

(η) Ο εργασιακός εκφοβισμός, οι εργασιακές αδικίες, η αδιαφάνεια σε μισθούς και καθήκοντα, όλα έχουν το ρόλο τους.

 

Ωστόσο τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Προτείνω να δίνουμε ευκαιρίες, αλλά να μην παραδινόμαστε για 2η, 3η φορά σε αδικοπραγίες. Να τονίζουμε τα λάθη μας, και έπειτα τα λάθη των άλλων.

Ένας σωστός προϊστάμενος, ένας εργοδότης, ένας ιδιοκτήτης μίας επιχείρησης, πρέπει να εκτιμά την ανατροφοδότηση και να τη λαμβάνει υπόψη στις μελλοντικές αποφάσεις.

Thursday, April 10, 2025

Οι τράπεζες επιβάλλουν αυτόματα συνδρομή σε λογαριασμούς

Έλαβα ένα email από την Εθνική Τράπεζα, στην οποία διατηρώ εδώ και δεκαετίες ένα λογαριασμό απλό ταμιευτήριο, για αυτόματη μηνιαία χρέωση του λογαριασμού μου!
 
 
Συγκεκριμένα, με χρέωση 0.80€ θα μου δώσει μια σειρά από δήθεν προνόμια.
- Μου λέει ότι θα λαμβάνω/αποστέλλω δωρεάν εμβάσματα. Άρα θα προσθέσουν χρεώσεις παντού;
- Μου λέει ότι θα έχω δωρεάν απεριόριστες πληρωμές λογαριασμών, όταν ήδη πληρώνω στα ePOS όλους τους λογαριασμούς δωρεάν και ποτέ χωρίς 1 cent προμήθειας.
- Να φορτίζω λέει δωρεάν την προπληρωμένη κάρτα, μα δεν έχω καν προπληρωμένη κάρτα!
- Να λαμβάνω δωρεάν έκτακτα αντίγραφα κίνησης, μα τα κάνω έτσι κι αλλιώς δωρεάν, αν θέλω. Άρα θα χρεώνουν πλέον μέχρι και τη βεβαίωση τήρησης λογαριασμού;
- Να έχω πόντους Go For More για κατοχή του λογαριασμού και για συναλλαγές, μα οι πόντοι δε φτάνουν ούτε για το τίποτα μια φορά το χρόνο.
- Να κάνω δωρεάν μεταφορά χρημάτων έως 500€ ημερησίως μέσω IRIS Payments, δηλαδή θα αλλάξει το δωρεάν που ισχύει σήμερα;
 
Προσοχή σε όλους σας, ώστε να κάνετε άμεσα τις απαραίτητες ενέργειες, για να μην έχετε χρέωση εφόσον δεν επιθυμείτε. Όσο για τις επερχόμενες προσθέσεις προμηθειών στα τραπεζικά προϊόντα και συναλλαγές, οι αρμόδιοι να απαντήσουν.
 
Δε γίνεται να πληρώνουν οι καταναλωτές τραπεζικών προϊόντων μηδενικής παραγωγικότητας (0% επιτόκιο καταθέσεων!), τόσα χρήματα σε επιτόκια δανεισμού κ.ά., και να μη μπορούν έστω τα βασικά, όπως η τήρηση λογαριασμού, να είναι δωρεάν.
 
Αν δε θέλετε να χρεωθείτε, άμεσα μέσω e-Banking, και ευτυχώς σου έχει την επιλογή, βλέπετε στο λογαριασμό σας ένα σύμβολο μετατροπής στο πάνω μέρος, και ακολούθως επιλέγετε εκείνους που δεν επιθυμείτε να αναβαθμιστούν σε λογαριασμούς προνομίων και στη συνέχεια πατήστε "Αποθήκευση αλλαγών”.

Wednesday, April 09, 2025

Ν. 2269/1920: Διευθύνοντες υπάλληλοι (πρόσωπα εποπτείας και εμπιστοσύνης)

Στο άρθρο 2 της διεθνούς συμβάσεως εργασίας, η οποία καταρτίσθηκε στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ την 29-10-1919 και κυρώθηκε στην Ελλάδα με το ν. 2269/1920, ορίζεται ότι στις οιουδήποτε είδους βιομηχανικές εργασίες (=επιχειρήσεις), δημόσιες ή ιδιωτικές, καθώς και στα παραρτήματά τους, με εξαίρεση εκείνες στις οποίες απασχολούνται μέλη μόνον μιας και της αυτής οικογενείας, η διάρκεια της εργασίας του προσωπικού δεν δύναται να υπερβαίνει τις 8 ώρες την ημέρα και τις 48 ώρες την εβδομάδα, εκτός από τις περιπτώσεις, μεταξύ άλλων, προσώπων που κατέχουν θέση εποπτείας ή διευθύνσεως ή εμπιστοσύνης, ως προς τα οποία δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις της διεθνούς συμβάσεως για τα χρονικά όρια εργασίας.

   Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, ως πρόσωπα που κατέχουν τέτοιες θέσεις θεωρούνται εκείνοι οι εργαζόμενοι, στους οποίους, λόγω του ότι διαθέτουν εξαιρετικά προσόντα ή απολαμβάνουν την ιδιαίτερη εμπιστοσύνη του εργοδότη, ανατίθενται διευθυντικά καθήκοντα στην επιχείρηση ή σε κάποιον τομέα αυτής, έτσι, ώστε να επηρεάζουν έντονα τη λειτουργία και την εξέλιξή της και να ξεχωρίζουν εμφανώς από τους άλλους υπαλλήλους, επί των οποίων ασκούν εποπτεία.

   Στα πρόσωπα αυτά εκχωρούνται σε μεγάλη έκταση δικαιώματα του εργοδότη, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η πρόσληψη ή η απόλυση προσωπικού, η ευθύνη εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας επ` αυτού και η λήψη σημαντικών αποφάσεων για την επίτευξη των στόχων, στους οποίους αποβλέπει ο εργοδότης. Σε αντιστάθμισμα της μη εφαρμογής των διατάξεων για τα χρονικά όρια εργασίας, οι διευθύνοντες υπάλληλοι αμείβονται, συνήθως, με αποδοχές που υπερβαίνουν κατά πολύ τα ελάχιστα όρια ή τις αποδοχές που καταβάλλονται στους άλλους μισθωτούς.

   Για το χαρακτηρισμό κάποιου μισθωτού ως "διευθύνοντος υπαλλήλου" δεν είναι αναγκαίο να συντρέχουν όλες οι παραπάνω περιστάσεις, αφού η έννοια αυτή, ανεξαρτήτως του αν ο εργαζόμενος έχει ή όχι τον τίτλο του διευθύνοντος, αποδίδεται σύμφωνα με τα αντικειμενικά κριτήρια της καλής πίστης και της συναλλακτικής εμπειρίας, εξαρτώμενη από τη φύση των παρεχόμενων υπηρεσιών και την ιδιάζουσα θέση εκείνου που τις παρέχει, απέναντι τόσο στον εργοδότη όσο και στους τους λοιπούς εργαζομένους.

   Με βάση τα παραπάνω, τα πρόσωπα εκείνα που έχουν την ιδιότητα των διευθυνόντων υπαλλήλων, αν και δεν παύουν να είναι μισθωτοί, συνδεόμενοι με τον εργοδότη με σχέση εξαρτημένης εργασίας, εξαιρούνται της εφαρμογής των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας περί χρονικών ορίων εργασίας, περί εβδομαδιαίας ανάπαυσης, περί αποζημίωσης ή προσαύξησης για την υπερωριακή ή κατά Κυριακές και εορτές εργασία, καθώς και περί χορήγησης ετήσιας άδειας αναψυχής, οι οποίες είναι ασυμβίβαστες προς την εξέχουσα θέση τους και στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων που ανέλαβαν με τη σύμβασή τους (ΑΠ 478/2014).

Ν. 1892/1990: Βάρδιες και εργασία, ο ορισμός της 4ης βάρδιας

Εργασία κατά βάρδιες θεωρείται κάθε μέθοδος οργάνωσης της ομαδικής εργασίας κατά την οποία οι εργαζόμενοι διαδέχονται ο ένας τον άλλον στις ίδιες θέσεις εργασίας με ορισμένο ρυθμό, περιλαμβανομένου του ρυθμού περιτροπής και η οποία μπορεί να είναι συνεχής ή όχι, πράγμα το οποίο υποχρεώνει τους εργαζόμενους να επιτελούν μια εργασία σε διαφορετικές ώρες, σε μια δεδομένη περίοδο ημερών ή εβδομάδων (άρθρο 2 Π.Δ. 88/1999).

 

   Απαιτείται δηλαδή οργάνωση εργασίας κατά τέτοιο τρόπο, ώστε οι εργαζόμενοι να διαδέχονται ο ένας τον άλλον στις ίδιες θέσεις εργασίας με τον ίδιο ρυθμό. Έτσι, οι εργαζόμενοι επιτελούν μία εργασία σε διαφορετικές ώρες, σε μία δεδομένη περίοδο αναφοράς ημερών ή εβδομάδων. Στην εργασία εναλλασσόμενων βαρδιών θα πρέπει κατά τη λήξη της μίας βάρδιας εργασίας να ξεκινάει η επόμενη βάρδια, διαφορετικά δεν θα πρόκειται για πραγματική εργασία κατ’ εναλλαγή, αλλά για απλή εργασία πέραν του νόμιμου ωραρίου. Επίσης, η εναλλαγή των βαρδιών θα πρέπει υποχρεωτικά να γίνεται εντός της αυτής ημέρας και όχι την επόμενη ημέρα, διότι τότε δεν θα έχουμε εργασία σε βάρδιες.

   Χρονικά όρια εργασίας: προβλέπεται δυνατότητα υπέρβασης του ημερήσιου 8ωρου και του εβδομαδιαίου 48ωρου, υπό τον όρο ότι ο μέσος όρος των ωρών εργασίας, υπολογιζόμενος επί περιόδου τουλάχιστον 3 εβδομάδων, δεν θα υπερβαίνει τις 8 ώρες ημερησίως και τις 48 ανά εβδομάδα. Δυνατότητα περαιτέρω επέκτασης του χρόνου λειτουργίας των μη συνεχούς λειτουργίας επιχειρήσεων μέσω 4ης βάρδιας (άρθρο 40, Ν. 1892/1990):

   Οι εταιρίες που ενώ δεν είναι από την φύση τους συνεχούς λειτουργίας μπορούν να λειτουργούν συνεχώς (συνολικά ή κατά τμήματα), σε σύστημα συνεχούς λειτουργίας τεσσάρων εναλλασσόμενων ομάδων εργασίας, εφόσον συγκατατίθενται προς τούτο οι εργαζόμενοι. Αν οι εργαζόμενοι δεν συμφωνήσουν, τότε η εταιρεία θα λειτουργήσει από Δευτέρα ως Παρασκευή με 3 βάρδιες εργασίας και για το Σάββατο και την Κυριακή θα προσλάβει ιδιαίτερο προσωπικό (4η βάρδια). Αυτό το προσωπικό θα απασχολείται κατ’ εναλλαγή σε δύο ομάδες εργασίας επί 12 ώρες την ημέρα, ή θα απασχολείται με το σύστημα της 4ης βάρδιας.

   Η 4η βάρδια είναι δύο ιδιαίτερες ομάδες εργασίας που απασχολούνται στην επιχείρηση μόνο το Σαββατοκύριακο, και λειτουργεί μόνο σε προγράμματα εργασίας με τουλάχιστον 5 ομάδες (εργασίας). Απαγορεύεται δηλαδή σε αυτές τις επιχειρήσεις να απασχολήσουν το ίδιο προσωπικό για τις βάρδιες που θα κάνουν το Σάββατο και την Κυριακή. Η συνολική αμοιβή για εργασία 24 ωρών ισούται με την εργασία 40 ωρών ή τυχόν λιγότερων ωρών, σε περίπτωση που εφαρμόζεται βραχύτερο ωράριο εργασίας.

   Σε αυτές τις πρόσθετες ομάδες εργασίας, πρόσωπα που έχουν ενεργό ασφαλιστικό δεσμό δεν μπορούν να απασχοληθούν για περισσότερες ώρες από αυτές που υπολείπονται για να συμπληρωθούν οι 48 ώρες εβδομαδιαίας εργασίας. Αντίστοιχα, η ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων είναι για 6 ημέρες. Σημειώνεται ότι προκειμένου οι ανωτέρω επιχειρήσεις να λειτουργήσουν 6 ημέρες την εβδομάδα, οφείλουν να χορηγούν στους εργαζόμενους τις ημέρες εβδομαδιαίας ανάπαυσης, ανά τρεις εβδομάδες, μία φορά τουλάχιστον, συνεχόμενα με ημέρα Κυριακής.

Μέτρα για τη διασφάλιση ίσης αμοιβής για ίση εργασία στην ΕΕ

Ήταν 4 Μαρτίου του 2021 όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε μέτρα για τη διασφάλιση ίσης αμοιβής για ίση εργασία. Στις 15 Δεκεμβρίου 2022 έγινε η πολιτική συμφωνία στην ΕΕ, και στις 24 Απριλίου 2023 η επιτροπή υιοθέτησε την τελική οδηγία. Έκτοτε, σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει δυστυχώς.


Τα μέτρα έχουν ως εξής:

(1) Πληροφόρηση αμοιβών για όσους αναζητούν εργασία.

(2) Δικαίωμα γνώσης των επιπέδων αμοιβής των εργαζομένων που κάνουν την ίδια εργασία, ή εργασία ίσης αξίας.

(3) Υποχρεώσεις αναφοράς για τις διαφορές στις αμοιβές των φύλων για μεγάλες εταιρίες.

(4) Απαγόρευση των εργοδοτών να ζητούν το ιστορικό αμοιβών των υποψηφίων προς εργασία.

(5) Δικαίωμα εργαζομένων για λήψη αποζημίωσης εξαιτίας των διακρίσεων στις αμοιβές.

Παρά τη γενική πρόοδο των μέσων πληροφόρησης, του οικονομικού πολιτισμού (πρακτικά), σε κάποια θέματα δυστυχώς οι εργοδότες δεν επιθυμούν την ανάπτυξη.

   Πλέον, η ευθύνη του μισθού προσδιορίζεται είτε στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, είτε στην/στον προϊστάμενη/ο, οι οποίοι προσπαθώντας να κρατήσουν με αντικειμενικά ή υποκειμενικά κριτήρια το μισθολογικό κόστος εντός του πλαισίου οργανικής δράσης, αναγκάζονται (ίσως) σε αποφάσεις που δεν είναι για όλους τους εργαζόμενους πάντα ευχάριστες.

   Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να γνωρίζουν ακριβώς το επίπεδο αμοιβής για την ίδια εργασία ή εργασία ίσης αξίας.

   Και δεν είναι μόνο η τραγική υποτίμηση του μισθού προς τις γυναίκες. Είναι και η υπερεκτίμηση του μισθού λόγω φιλίας, γνωστών, και η προώθηση ατόμων που δεν έχουν τα αντικειμενικά κριτήρια προαγωγής.

   Αυτό έχει ευρεία κριτική, δεν εστιάζω σε κλάδο ή συγκεκριμένη εργασία. Παντού βλέπουμε παρόμοιες πρακτικές. Πιστεύετε ότι θα αλλάξει κάτι; Δύσκολα. Διότι πάντα επικρατεί το προσωπικό συμφέρον, και ειδικά όταν το χρήμα γίνεται αντικείμενο διαπραγμάτευσης.