(Economistmk) - Τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από το Υπουργείο Οικονομικών στις 03.03.2010, μέσα από το σχέδιο νόμου σχετικά με τα μέτρα λιτότητας, των οποίων στόχος είναι η μείωση του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης (υπολογίστηκε για το 2010 σε 4 ποσοστιαίες μονάδες, δηλαδή στο 8,7% του ΑΕΠ και θα ακολουθείται από περαιτέρω προσαρμογές μέσα στην περίοδο 2011-2013, που προβλέπεται να φέρουν το έλλειμμα της κεντρικής κυβέρνησης στο 2,8% του ΑΕΠ το 2012), δεν ήταν τόσο τραγικά όσο αυτά που παρουσιάστηκαν στην αιτιολογική έκθεση επί του σχεδίου νόμου, της οποίας το θέμα ήταν «Προστασία της εθνικής οικονομίας - Επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης».

Πιο συγκεκριμένα, στο έγγραφο αυτό, υπήρχε μία παράγραφος η οποία και παρουσίαζε συνοπτικά την τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας. Χαρακτηριστικά αναφέρονταν τα εξής: «Η πραγματικότητα της δημοσιονομικής κατάστασης της Χώρας την οποία κλήθηκε να αντιμετωπίσει η Κυβέρνηση μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2010 έχει σε αδρές γραμμές ως εξής: α) το δημοσιονομικό έλλειμμα ανέρχεται σε ύψος 12,7% του ΑΕΠ (30 δισ. ευρώ), β) το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης υπερβαίνει το 120% του ΑΕΠ (περίπου 300 δισ. ευρώ) ενώ το χρέος της γενικής κυβέρνησης υπερβαίνει το 113% του ΑΕΠ (άνω των 270 δισ. ευρώ), γ) οι ετήσιες δαπάνες για τόκους από 9 - 9,5 δισ. ευρώ που ήταν από το 2000 μέχρι το 2008, ξεπερνούν πλέον τα 12 δισ. ευρώ, δ) οι πρωτογενείς δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού αυξήθηκαν κατά τα τρία τελευταία χρόνια της προηγούμενης κυβέρνησης κατά 50% (20 δισ. ευρώ).»

Με ποιο τρόπο άραγε θα μπορούσε μία χώρα όπως η Ελλάδα, η οποία δεν έχει μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες όπως για παράδειγμα η Γερμανία ή η Γαλλία (να επισημανθεί πως σύμφωνα με δημοσίευμα η Γαλλία είναι ο μεγαλύτερος δανειστής του ελληνικού δημοσίου, καθώς τα 75 δισ. ευρώ εκ του ελληνικού δημόσιου χρέους είναι δάνεια από γαλλικές τράπεζες, ενώ τα 43 δισ. ευρώ είναι από τη Γερμανία), να ανταπεξέλθει στη δύσκολη αυτή κατάσταση; Τα μέτρα αυτά άραγε θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος, ή μήπως θα δημιουργήσουν νέα προβλήματα στην ήδη προβληματισμένη αγορά;

Οι προθέσεις της κυβέρνησης σίγουρα κινούνται σε θετικούς άξονες, ωστόσο σύμφωνα με το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, από τη μία πλευρά γινόταν λόγος για καταπολέμηση της σπατάλης, αλλά και ενίσχυση των φορολογικών εσόδων, τη στιγμή που στην αντίπερα όχθη του οικονομικού σχεδιασμού αναφερόταν η στήριξη του εισοδήματος με αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό. Προφανώς το πρώτο σκέλος της πρότασης είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα, με τα οικονομικά μέτρα να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Το μοναδικό θετικό της όλης κατάστασης, αποτελεί ίσως η είδηση πως ο Ιανουάριος παρουσίασε ως προς την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού πλεόνασμα ύψους 579 εκατομμυρίων ευρώ, έναντι ελλείμματος 1.554 εκατομμυρίων ευρώ τον Ιανουάριο του 2009.