(Economistmk) - «Εάν η Ελλάδα πτωχεύσει και αποτύχουμε κι εμείς, αυτό θα προκαλέσει πολύ σοβαρή, ίσως μόνιμη ζημιά στην αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Αυτά ήταν τα λόγια του επίτροπου οικονομικών υποθέσεων Όλι Ρεν, στα οποία και θα πρέπει να στηριχτεί η κυβέρνηση της χώρας, εάν θέλει πραγματικά να βγει από το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο και βρίσκεται. Η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να προσπαθεί να αποφύγει το ενδεχόμενο χρεοκοπίας μίας χώρας-μέλος της, και αυτό όχι γιατί η Ελλάδα αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης, αλλά αντίθετα γιατί σε μία τέτοια περίπτωση η Ένωση θα χάσει αυτό που έκτισε εδώ και δεκαετίες, μία ζώνη δηλαδή με ισχυρό νόμισμα και δυναμικές προοπτικές, ικανές να αντιτίθενται σε άλλες μεγάλες χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα και η Αμερική.

Έτσι λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ κινούμενο σε αυτόν τον άξονα, δρα βάσει του προγράμματος σταθερότητας και ανάπτυξης, το οποίο εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 16ης Φεβρουαρίου 2010, όταν και η Ελλάδα δεσμεύτηκε απέναντι στους πολίτες της και τους ευρωπαίους εταίρους της να επιτύχει τη δημοσιονομική εξυγίανση με συγκεκριμένους στόχους και σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, έχοντας πάντα ως στόχο την άμεση μείωση του δημοσίου ελλείμματος, το οποίο στοχεύουν να βρεθεί σε ποσοστά κάτω από το 3% του ΑΕΠ μέχρι το 2012, πρόκειται να πραγματοποιηθούν ένα σύνολο αλλαγών τόσο στην εισοδηματική πολιτική, όσο και στις δημόσιες δαπάνες της χώρας. Οι γενικοί ορίζοντες που τέθηκαν αφορούν τη βιώσιμη ενίσχυση των δημοσίων εσόδων, την πάταξη της σπατάλης καθώς επίσης και την αναδιάταξη των δαπανών με μείωση αυτών που δεν ανταποκρίνονται σε πραγματικές υπηρεσίες για τον πολίτη και δεν ικανοποιούν αναπτυξιακούς και κοινωνικούς στόχους.

Οι προσδοκίες επί των μέτρων, έχουν ως πλάνο έσοδα που ξεπερνούν κατά πολύ τις έως σήμερα συνήθεις φορολογικές πρακτικές, με την κυβέρνηση να θέτει σε λειτουργία όλους τους απαραίτητους μηχανισμούς για την επίτευξη του στόχου. Δυνατό «χαρτί» αναμένεται να αποδειχθεί η συγκρότηση του περιουσιολογίου, καθώς με αυτόν τον τρόπο θα είναι πλέον εφικτός ο έλεγχος όλων των φυσικών προσώπων κατόχων Α.Φ.Μ. με σκοπό την πλήρη διαφάνεια ως προς τις φορολογικές υποχρεώσεις αυτών. Στο περιουσιολόγιο θα περιλαμβάνονται κυρίως ακίνητα, αυτοκίνητα, σκάφη, εναέρια μέσα μεταφοράς, η κατοχή μετοχών, αμοιβαίων κεφαλαίων, αλλά και εταιρικών μεριδίων. Εξαίρεση αποτελούν οι τραπεζικές καταθέσεις και τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, γεγονός που δημιουργεί ορισμένα ερωτηματικά. Σε κάθε περίπτωση το περιουσιολόγιο θα αποτελεί τη βάση για διεξαγωγή διασταυρώσεων προς επαλήθευση των εισοδημάτων που δηλώνονται από τους φορολογούμενους.

Παράλληλα, η ανακοίνωση μέσα από το πρόγραμμα σταθερότητας σχετικά με την υιοθέτηση φορολογικής αμνηστίας για άτομα ή επιχειρήσεις που βοηθούν στην αποκάλυψη διεφθαρμένων δημοσίων λειτουργών, αλλά και η ύπαρξη αμοιβής όποιου οδηγεί σε σύλληψη για δωροδοκία που αφορά λαθρεμπορία με ποσό πενταπλάσιο του ποσού της δωροδοκίας, μαρτυρά δίχως αμφιβολία ένα κράτος που επιστρατεύει ακόμα και τις πιο «σκληρές» αποφάσεις που στο παρελθόν θα φάνταζαν ως ακραία μέσα.