(Economistmk) - Στις 16 Ιουλίου, το ΕΚ ψήφισε υπέρ της υιοθέτησης του ευρώ από τη Λιθουανία. Προηγήθηκε η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ότι η χώρα πληροί τα «κριτήρια του Μάαστριχτ» που απαιτούνται για να υιοθετήσει το κοινό νόμισμα.

Η τελική απόφαση λήφθηκε στα τέλη Ιουλίου από το Συμβούλιο, έπειτα από διαβούλευση με το ΕΚ και με βάση τις εκθέσεις σύγκλησης που δημοσίευσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ, που αξιολογούν την ικανότητα των κρατών μελών να ενταχθούν στη ζώνη ευρώ. Όλα τα κράτη μέλη υπόκεινται σε αυτό τον κανόνα εκτός από τη Βρετανία και τη Δανία που έχουν πάρει εξαίρεση και για αυτό παραμένουν εκτός της ευρωζώνης.

Σε γενικές γραμμές, η νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ισχύει σε όλες τις 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, μερικές φορές τα κράτη μέλη διαπραγματεύονται ορισμένα opt-outs από τη νομοθεσία ή τις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που σημαίνει ότι έχουν το δικαίωμα να αποφύγουν ορισμένες πολιτικές αποφάσεις. Επί του παρόντος, τέσσερα κράτη έχουν τέτοια opt-outs: η Δανία (τέσσερις opt-outs), η Ιρλανδία (δύο opt-outs), η Πολωνία (ένα opt-out) και το Ηνωμένο Βασίλειο (τέσσερις opt-outs).

Η εν λόγο διαφοροποίηση από την ενισχυμένη συνεργασία, αποτελεί ένα μέτρο που εισήχθη στην Συνθήκη του Άμστερνταμ , σύμφωνα με την οποία τουλάχιστον εννέα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα απαλλαγής ή εξαίρεσης από τους κανόνες της Ένωσης. Όσον αφορά το ενιαίο νόμισμα, όλα τα κράτη μέλη, εκτός από τη Δανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, είτε έχουν υιοθετήσει το ευρώ είτε είναι νομικά υποχρεωμένα να το πράξουν.

Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της συνθήκης του Μάαστριχτ το Ηνωμένο Βασίλειο εξασφάλισε ένα opt-out, ενώ ένα πρωτόκολλο έδωσε στη Δανία το δικαίωμα να αποφασίσει αν και πότε θα ενταχθεί στο ευρώ. Στη συνέχεια η Δανία κοινοποίησε στο Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων την απόφασή τους να αποχωρήσουν από το ευρώ, και αυτό περιλαμβάνεται ως μέρος της συμφωνίας του Εδιμβούργου. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κυβέρνηση του Τόνι Μπλερ υποστήριξε ότι το αν η χώρα θα πρέπει να ενταχθεί στο ευρώ, αυτό εξαρτάται από δημοψήφισμα το οποίο πρέπει να διενεργηθεί.

Στην πραγματικότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια της ελευθερίας και της δημοκρατικής της αντίληψης, αφήνει σε όλους τα αντίστοιχα κενά, ώστε να αποφασίσουν την πολιτικής τους. Η Ελλάδα, δεν υποχρεώθηκε απαραίτητα να μπει στο ευρώ, αλλά αντίθετα η ίδια θέλησε την ένταξή της. Αυτό το συμπέρασμα πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους όσοι θέλουν να παραμείνουν στην Ευρωζώνη, ακόμα και μετά από μία καταστροφική χρεοκοπία. Το ευρώ είναι ένα χρήσιμο και ισχυρότατο νομισματικό εργαλείο, όχι ο μοχλός επιβίωσης μίας κοινωνίας.