Το νέο συνταξιοδοτικό πρέπει να προβλέπει βιώσιμη σύνταξη και για όσους δεν έχουν ένσημα

(Economistmk) - Η θέσπιση βασικής σύνταξης ύψους 390 ευρώ, η κατάργηση των επικουρικών συντάξεων και ο εκ νέου καθορισμός του τρόπου συνταξιοδότησης με στόχο τη μείωση των προώρων συντάξεων που προβλέπει η μεταρρύθμιση του υπουργού Εργασίας Γ. Κατρούγκαλου είναι απολύτως λογική.

   Κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος καταλαβαίνει πως η θέσπιση μίας και ενιαίας βασικής σύνταξης για όλους είναι σημαντική, αφού όλοι όσοι σήμερα είναι π.χ. 30, 40 ή 50 χρονών, και βρίσκονται σε μεγάλα διαστήματα μη εργασίας, είτε λόγω της οικονομικής κρίσης και ύφεσης άρα ανεργίας, είτε ακόμα και λόγω μαύρης εργασίας ή αεργίας, δε θα προλάβουν να κατοχυρώσουν αρκετά ένσημα για σύνταξη.

   Η διαμόρφωση μίας εθνικής σύνταξης στα 390 ευρώ, ή και λιγότερο όπως θα αποδειχθεί αφού τα 390 είναι υψηλός στόχος για μία χώρα σε κρίση, είναι αναγκαία. Παράλληλα, πρέπει επιτέλους να τελειώσει όλο αυτό το καθεστώς με επικουρικές, ή ταμεία μικρών και μεγαλύτερων σωματείων. Μία χώρα των 4-5 εκατ. εργαζομένων πρέπει κάποια στιγμή να ωριμάσει και να δημιουργήσει εθνική κοινή ασφαλιστική κάλυψη.

   Το ίδιο ισχύει και για τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης, όπως επίσης και τα έτη ασφάλισης έως τη σύνταξη. Δηλαδή, γιατί ένας εκπαιδευτικός που δεν εργάζεται όλο το χρόνο παρά μόνο λίγους μήνες και αυτούς όχι σε 8ωρη και 5νθημερη εργασία, να θέλει να βγει στη σύνταξη πριν τα 67, και την ίδια ώρα, ένας που εργάζεται βαρέα και ανθυγιεινά να είναι σε χειρότερη κατάσταση.

   Βέβαια, όποιος έχει εργασία, και ανάλογα με τις αποδοχές και ασφαλιστικές εισφορές, θα πρέπει να λαμβάνει κανονικά και ορθά μεγαλύτερα ποσά συντάξεων. Δε γίνεται δηλαδή επειδή ο ένας στα 30 του δεν εργάζεται, να καταργούμε εργασία δεκαετιών με πληρωμένες ασφαλιστικές εισφορές. Το κράτος πρόνοιας δε φαίνεται στο πόσο πλούσιο θα κάνεις έναν φτωχό, αλλά σε τι συνθήκες αξιοπρέπειας θα τον τοποθετήσεις, ώστε να υπάρχει κοινωνική ομαλότητα και συνοχή.