Η τελευταία απόφαση ορόσημο που έλαβε το ανώτατο δικαστήριο
της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) σε μία προσπάθεια κατανόησης του πραγματικού είδους
υπηρεσιών μίας εφαρμογής για έξυπνες συσκευές (smartphones, tablets), και πιο συγκεκριμένα της Uber, αποτελεί μόνο την αρχή
για τον κόσμο της τεχνολογίας.
Η συγκεκριμένη
εφαρμογή μίσθωσης οχημάτων με οδηγό παρέχει υπηρεσίες μεταφορών και όχι
διαδικτύου, και συνεπώς μπορεί να υπαχθεί σε ένα ρυθμιστικό πλαίσιο όπως τα
συμβατικά ταξί. Αυτό αποφάσισε το ανώτατο δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
προσδοκώντας παράλληλα σε μεγαλύτερη αποσαφήνιση του τι πραγματικά συμβαίνει με
τις νέες τεχνολογικές καινοτομίες που έχουν μπει στις σύγχρονες κοινωνίες.
Αν και πρακτικά αυτή η απόφαση δε θα αλλάξει την κατάσταση στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, ωστόσο πρέπει να εξελιχθεί ο τρόπος αντιμετώπισης και φορολόγησης τέτοιου είδους εφαρμογών. Όταν τα έσοδα από μία εφαρμογή αγγίζουν ακόμα και τα εκατοντάδες εκατομμύρια, τότε δεν πρόκειται απλώς για μία απλή υπηρεσία στα κινητά τηλέφωνα.
Οι νέες
τεχνολογικές δυνατότητες δίνουν την ευκαιρία εκμετάλλευσης νομικών κενών του παρελθόντος,
ενώ την ίδια στιγμή, οι εταιρίες που βρίσκονται πίσω από αυτές τις εφαρμογές
και προϊόντα πλουτίζουν με περιθώρια κέρδους εξαιρετικά μεγαλύτερα από ότι εάν
δημιουργούσαν μία συμβατική επιχείρηση. Το ίδιο γίνεται και με τα προϊόντα,
όπως για παράδειγμα το ότι πρώτα η αγορά κατακλείστηκε με εκατομμύρια drones και έπειτα άρχισαν οι
νομοθέτες να συζητούν τρόπους αντιμετώπισης αυτής της τάσης.
Η αντίδραση στις
εξελίξεις στην εποχή της τεχνολογίας απαιτεί στρατηγική και διορατικότητα άνευ
προηγουμένου. Ωστόσο, το τεράστιο πλήθος νέων εφαρμογών που δημοσιεύονται
καθημερινά δεν είναι δυνατό να ελεγχθεί άμεσα από τους θεσμούς. Παρακολουθώντας
όμως τις τάσεις χρήσης κάθε εφαρμογής είναι εφικτός ο εντοπισμός εκείνων που
λαμβάνουν μεγάλες διαστάσεις, και συνεπώς μετατρέπεται η φύση τους από εφαρμογή
σε επιχείρηση. Όσο ο ανταγωνισμός βαθαίνει τόσο θα αυξάνονται και οι διαμάχες
σε αυτό το επίπεδο.
0 comments:
Post a Comment