Καθώς η τεχνολογία και η ψηφιοποίηση των επιχειρησιακών εργασιών ακμάζουν, οι Βρυξέλλες προωθούν νέους τρόπους φορολόγησης της νέας μορφής παραγόμενου πλούτου. Η ευρωπαϊκή επιτροπή προτείνει μέτρα για να διασφαλιστεί η δίκαιη φορολόγηση όλων των επιχειρήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).

Οι ισχύοντες φορολογικοί κανόνες δε σχεδιάστηκαν κατά τρόπο ώστε να καλύπτουν επιχειρήσεις παγκόσμιας εμβέλειας, εικονικού τύπου, ή με ελάχιστη ή ακόμα και μηδενική φυσική παρουσία, όπως είναι οι ψηφιακές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με την επιτροπή η αλλαγή υπήρξε ριζική: 9 από τις 20 κορυφαίες παγκοσμίως επιχειρήσεις βάσει κεφαλαιοποίησης είναι πλέον ψηφιακής μορφής, σε σύγκριση με 1 από τις 20 πριν από δέκα χρόνια.

Ενδεικτικά, τα κέρδη που αποφέρουν οι προσοδοφόρες δραστηριότητες, όπως η πώληση δεδομένων και περιεχομένου που παράγονται από τους χρήστες, δεν καλύπτονται από τους ισχύοντες φορολογικούς κανόνες. Η φορολογική αβεβαιότητα που έχει δημιουργηθεί για τις επιχειρήσεις είναι ιδιαίτερα έντονη.

Έτσι, με δύο χωριστές νομοθετικές προτάσεις η ΕΕ αποσκοπεί στη μεταρρύθμιση των κανόνων φορολόγησης των εταιριών, ώστε τα κέρδη να καταγράφονται και να φορολογούνται εκεί όπου οι επιχειρήσεις έχουν σημαντική αλληλεπίδραση με τους χρήστες μέσω ψηφιακών διαύλων.

Η πρώτη πρόταση θα δώσει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να φορολογούν τα κέρδη που παράγονται στην επικράτειά τους, ακόμη και αν η επιχείρηση δεν έχει φυσική παρουσία εκεί. Οι νέοι κανόνες θα διασφαλίσουν ότι οι διαδικτυακές επιχειρήσεις συνεισφέρουν στα δημόσια οικονομικά στο ίδιο επίπεδο με τις συμβατικού τύπου επιχειρήσεις με φυσική παρουσία.

Αναλυτικότερα, μία ψηφιακή πλατφόρμα θα θεωρείται ότι έχει φορολογητέα "ψηφιακή παρουσία" ή ψηφιακή μόνιμη εγκατάσταση σε ένα κράτος μέλος αν πληροί ένα από τα ακόλουθα κριτήρια:

Υπερβαίνει το κατώτατο όριο ετησίων εσόδων ύψους 7 εκατ. ευρώ σε ένα κράτος μέλος.
Έχει περισσότερους από 100,000 χρήστες σε ένα κράτος μέλος σε ένα φορολογικό έτος.
Δημιουργούνται πάνω από 3,000 επιχειρηματικές συμβάσεις για ψηφιακές υπηρεσίες μεταξύ της εταιρίας και των επιχειρηματιών χρηστών σε ένα φορολογικό έτος.

Επιπλέον, η δεύτερη πρόταση αφορά έναν προσωρινό φόρο επί ορισμένων εσόδων από ψηφιακές δραστηριότητες, διασφαλίζοντας ότι οι τελευταίες που επί του παρόντος δεν υπόκεινται σε πραγματική φορολόγηση θα αρχίσουν να παράγουν άμεσα έσοδα για τα κράτη μέλη. Ο φόρος θα εφαρμόζεται στα έσοδα που δημιουργούνται από δραστηριότητες όπως τα έσοδα από την πώληση διαδικτυακού διαφημιστικού χώρου, από ψηφιακές δραστηριότητες διαμεσολάβησης μεταξύ χρηστών, και από την πώληση δεδομένων που παράγονται από πληροφορίες παρεχόμενες από τους χρήστες.

Αν και ο φόρος θα επιβάλλεται μόνον στις επιχειρήσεις με συνολικά ετήσια έσοδα ύψους 750 εκατ. ευρώ παγκοσμίως και 50 εκατ. ευρώ στην ΕΕ, προστατεύοντας τις startup και μικρότερες επιχειρήσεις, ακόμα και ένας συντελεστής του 3% θα μπορούσε να αποφέρει έσοδα ύψους 5 δισ. ευρώ ετησίως για τα κράτη μέλη.