Κατά την τελευταία συνέντευξη τύπου η Γενική Διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), Λαγκάρντ, ανέφερε ότι οι αγορές επικροτούν την ελληνική πρόοδο, αλλά παράλληλα τόνισε πως το Ταμείο δεν είχε ζητήσει πρόσθετες περικοπές δημοσίων δαπανών στην Ελλάδα.

Στην πραγματικότητα, οι Ελληνικές κυβερνήσεις είναι οι μόνες υπεύθυνες για όσα έχουν γίνει τα τελευταία οκτώ με δέκα χρόνια στη χώρα, και αυτό είναι κάτι που το τονίζω από την πρώτη στιγμή που ήρθε το μνημόνιο το 2010. Οι δανειστές δεν επέβαλαν μέτρα λιτότητας με την αυστηρή έννοια, αλλά αντίθετα τα σκληρά μέτρα που πρότειναν έγιναν όλα δεκτά καθώς οι ελληνικές κυβερνήσεις ήταν ανίκανες (και μαζί όλος ο κρατικός μηχανισμός σε συνδυασμό με μερίδα ιδιωτών) να αντιπροτείνουν βιώσιμες λύσεις για την αποπληρωμή των χρεών της χώρας.

Έτσι, για να φθάσουμε σήμερα στο σημείο να μιλάμε για το τέλος του προγράμματος το καλοκαίρι ή για τα πρωτογενή πλεονάσματα, οι κυβερνήσεις παρέδωσαν τα κλειδιά των πολιτικών επιλογών στους δανειστές, καθώς οι ίδιες έπρεπε πρώτα να επιλύσουν τα εσωτερικά τους προβλήματα. Καθώς η κάκιστη διαπραγματευτική δυνατότητα της Ελλάδας ήταν και είναι εκείνη που οξύνει ακόμα περισσότερο την οικονομική κρίση, το εργασιακό τοπίο στη χώρα παραμένει ιδιαίτερα νοσηρό.

Μετρώντας μόλις 3.8 εκατ. απασχολούμενους, 1 εκατ. ανέργους, 3.3 εκατ. οικονομικά μη ενεργά άτομα, αλλά και 2.6 εκατ. συνταξιούχους, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι οι μισθοί δε μπορούν να μεταβληθούν θετικά με το ρυθμό που θα έπρεπε για να έχουμε πραγματική ανάπτυξη, όπως επίσης ότι υπάρχουν μεγάλες αδικίες.

Αναλυτικότερα, το Φεβρουάριο πληρώθηκαν συνολικά 4.5 εκατ. συντάξεις, από τις οποίες 2.8 εκατ. ήταν κύριες, 1.2 εκατ. επικουρικές, και 406 χιλ. μερίσματα, με το μέσο εισόδημα για όσους δικαιούνται κύρια και επικουρική σύνταξη να διαμορφώθηκε στα 896 ευρώ. Η μηνιαία δαπάνη που κατέβαλαν τα ταμεία ανήλθε σε 2.32 δισ. ευρώ.

Σε μηνιαία βάση, περίπου το 87% εκ των 2.1-2.4 δισ. ευρώ (του συνόλου του κόστους των συντάξεων) αφορά τις συντάξεις γήρατος, ενώ το υπόλοιπο αφορά τις συντάξεις θανάτου, αναπηρίας, και των ανασφάλιστων υπερηλίκων. Από την κατανομή του πλήθους των συντάξεων ανά συνταξιούχο παρατηρείται πως 1.2 εκατ. συνταξιούχοι λαμβάνουν μία (1) σύνταξη, 929 χιλ. λαμβάνουν δύο (2) συντάξεις, και 349 χιλ. συνταξιούχοι λαμβάνουν από τρεις (3) και πλέον συντάξεις, φθάνοντας ακόμα και τις δέκα (10) συντάξεις μηνιαίως, προκαλώντας εύλογα πολλά ερωτηματικά και αδικίες.

Τέλος, αποκαλυπτικά για έναν ακόμη μήνα είναι τα στοιχεία του ΕΦΚΑ από τις δηλώσεις των εργοδοτών για τη μισθωτή απασχόληση. Ο μέσος μισθός για την πλήρη απασχόληση διαμορφώθηκε σε 1.148 ευρώ. Συνολικά, μόλις 1.5 εκατ. εργαζόμενοι απασχολούνται με πλήρη απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα, ενώ ένας στους τρεις εργάζεται με καθεστώς μερικής απασχόλησης, και αμοιβή κατά μέσο όρο 382 ευρώ. Έτσι, δεν είναι οι απαιτήσεις του ΔΝΤ αποκλειστικά αυτές που οδήγησαν στο παραπάνω τοπίο, αλλά η ανύπαρκτη πολιτική πρωτοβουλία.