Συνολικά τέσσερις (4) χώρες και αντίστοιχα τέσσερις (4) πόλεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) έχουν υποβάλει προσφορές στο Συμβούλιο για να φιλοξενήσουν την έδρα της μελλοντικής Ευρωπαϊκής Αρχής Εργασίας (ΕΑΕ) -European Labour Authority (ELA)- στις ακόλουθες πόλεις: (α) Λευκωσία (Κύπρος), (β) Σόφια (Βουλγαρία), (γ) Ρίγα (Λετονία), και (δ) Μπρατισλάβα (Σλοβακία).

Έως τις 3 Ιουνίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα αξιολογήσει τις προσφορές βάσει των ακόλουθων κριτηρίων:

- Γεωγραφική ισορροπία.

- Ημερομηνία κατά την οποία η ΕΑΕ μπορεί να συσταθεί μετά την έναρξη ισχύος του ιδρυτικού κανονισμού.

- Προσβασιμότητα της τοποθεσίας.

- Διαθεσιμότητα των χώρων γραφείων εγκαίρως ώστε να μπορέσει να αρχίσει να λειτουργεί ο οργανισμός.

- Ύπαρξη επαρκών εκπαιδευτικών εγκαταστάσεων για τα παιδιά του προσωπικού.

- Κατάλληλη πρόσβαση στην αγορά εργασίας, την κοινωνική ασφάλιση και την ιατρική περίθαλψη τέκνων και συζύγων.

Με βάση την αξιολόγηση της Επιτροπής, οι εκπρόσωποι της συνεδρίασης των κρατών μελών θα πραγματοποιήσουν συζήτηση στις 5 Ιουνίου, ενώ μετά από ψηφοφορία που θα πραγματοποιηθεί στις 13 Ιουνίου στο Λουξεμβούργο, η τελική απόφαση για την έδρα της ΕΑΕ θα ληφθεί κατόπιν κοινής συμφωνίας των εκπροσώπων των κρατών μελών.

Σκοπός της ΕΑΕ, σύμφωνα με το επίσημο έγγραφο ίδρυσης αυτής, είναι να συμβάλλει στην εξασφάλιση δίκαιης κινητικότητας του εργατικού δυναμικού στην εσωτερική αγορά. Για το σκοπό αυτό, η Αρχή:

α) Διευκολύνει την πρόσβαση των ιδιωτών και των εργοδοτών σε πληροφορίες σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους καθώς και στις σχετικές υπηρεσίες.

β) Υποστηρίζει την επιχειρησιακή συνεργασία μεταξύ των αρχών για τη διασυνοριακή επιβολή της σχετικής νομοθεσίας της ΕΕ, μεταξύ άλλων, με τη διευκόλυνση της διενέργειας κοινών επιθεωρήσεων.

γ) Λειτουργεί ως διαμεσολαβητής και διευκολύνει την εξεύρεση λύσης σε περιπτώσεις διασυνοριακών διαφορών μεταξύ εθνικών αρχών ή διαταραχών της αγοράς εργασίας.

Η ίδρυση και λειτουργία της Ευρωπαϊκής Αρχής Εργασίας αποτελεί μία θετική κίνηση στο πλαίσιο ανασυγκρότησης της Ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας, αλλά και της ενοποίησης των συνθηκών εργασίας για την εξάλειψη των πολύ μεγάλων διαφορών μεταξύ των κρατών μελών.

Η Ελλάδα δεν κατέθεσε αίτηση υποψηφιότητας για την φιλοξενία της Αρχής, γεγονός ενδεικτικό του εξαιρετικά αποδυναμωμένου εργασιακού περιβάλλοντος, σε συνδυασμό με τις σχεδόν ανύπαρκτες πολιτικές πρακτικές σε θέματα Ευρωπαϊκού επιπέδου. Ωστόσο, θα πρέπει να περιμένουμε να διαπιστώσουμε εάν η Αρχή θα έχει αποτέλεσμα, ή απλά θα αποτελεί ένα ακόμα όργανο παραγωγής κειμένων δίχως αποτέλεσμα στην πραγματική εργασιακή νομοθεσία, με άμεση δίκαιη ισχύ σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.