Σε αντίθεση με την πρώτη Αριστερή κυβέρνηση της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας, και το ΣΥΡΙΖΑ του Ιανουαρίου του 2015, η παρούσα κυβέρνηση δε μπορεί να προσελκύσει ικανά στελέχη για μία πραγματικά δυνατή κυβερνητική πορεία. Εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, η πλειοψηφία των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ δε μπορούν να ανταπεξέλθουν πραγματικά στις συνθήκες πίεσης μίας μάχης με τους δανειστές και τους απαιτητικούς επενδυτές.

Μετά την ολοκλήρωση των Ευρωεκλογών του 2014, τα διεθνή δίκτυα ανέφεραν ως προειδοποίηση προς το Σαμαρά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, αντανακλώντας τη λαϊκή οργή για τις σκληρές περικοπές δαπανών στις οποίες προχώρησε εκείνη την περίοδο η κυβέρνηση ως αντάλλαγμα για το πρόγραμμα στήριξης. Ακόμα, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τότε δεν ήταν μόνο σε επίπεδο Ευρωεκλογών, καθώς οι αυτοδιοικητικές κάλπες έδειξαν πως ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη του λαού, αποκτώντας τα κλειδιά σημαντικών πόλεων και περιφερειών της χώρας.

Ωστόσο, από τις αρχικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ του Ιανουαρίου του 2015, η κυβέρνηση κατέληξε μετά το δημοψήφισμα και μία ακόμα εθνική νίκη εντός του ίδιου έτους που επέφερε σημαντικές απώλειες στελεχών στο κόμμα, στην πραγματοποίηση μονάχα ελάχιστων υποσχέσεων έως σήμερα. Δεν επανάφερε ποτέ τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ, δεν αύξησε το αφορολόγητο όριο στα 12,000 ευρώ για όλους, δεν προχώρησε σε ουσιαστική αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και τακτοποίηση των φορέων, δεν έθεσε σαφή και αυστηρά όρια ως προς τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας της προστατευτικής από απολύσεις εργατικής νομοθεσίας, δεν υλοποίησε κάποιο ολοκληρωμένο σχέδιο ως προς τη δέσμευση ότι δε θα αφήσει άστεγους τους Έλληνες ή ότι θα προστατεύει την πρώτη κατοικία και θα δώσει ρεύμα σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, και τέλος δεν κατάφερε μετά το δημοψήφισμα να διαπραγματευτεί με τους δανειστές.

Τα μόνα που υλοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ τελικά σε σχέση με τις αρχικές δεσμεύσεις του Ιανουαρίου του 2015, οι οποίες ωστόσο αναθεωρήθηκαν κατά 80%-90% μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές του ίδιου έτους, ήταν να διορθώσει μερικώς ορισμένα στοιχεία που υπάγονται στο Υπουργείο Εργασίας, να δώσει 13η σύνταξη για όσους παίρνουν μηνιαία σύνταξη μικρότερη των 500 ευρώ, και όχι 700 όπως έλεγε τότε, και να ανοίξει την ΕΡΤ. Τελικά αποδεικνύεται ότι η λίστα μέτρων Βαρουφάκη που δεν εφαρμόστηκε ποτέ ίσως ήταν η μόνη δυναμική αλλαγή που θα μπορούσε να μεταβάλλει το εργασιακό και κοινωνικό τοπίο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Βαρουφάκης και η ομάδα του έχασαν την ισχύ τους, όταν στις διαπραγματευτικές του ικανότητες ως υπουργός Οικονομικών της χώρας δεν ενσωμάτωσε την αναγκαία πολιτική ελαστικότητα που απαιτούν αυτές οι διαδικασίες σε επίπεδο κρατών και παράλληλων λαϊκών συμφερόντων.

Το δημοψήφισμα του 2015 δεν οδήγησε τελικά σε μία νέα εποχή, που θα αναδείκνυε συνέργεια, συνοχή και ορθολογική έκφραση της απόφασης του Ελληνικού λαού, δίχως φόβο και ακραίες συμπεριφορές. Αντίθετα, η διαχείριση του «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος ήταν πάνω από τις διαπραγματευτικές ικανότητες της Ελλάδας, όπως είχα προβλέψει πολύ ορθά πριν τις εξελίξεις.

Συνεπώς, εξ ονόματος ΣΥΡΙΖΑ, δε μπορεί πλέον η Αριστερά να βρει πολιτική στέγη σε άτομα που καταπάτησαν την πραγματική ελπίδα του λαού, το δημοψήφισμα, και τη μη ορθολογική διαχείριση των οικονομικών και ανθρώπινων πόρων αυτού του τόπου. Η μείωση της ανεργίας με έμμεσες πολιτικές βιτρίνας, το πλεόνασμα για αλόγιστες παροχές, και η δυναμική μίας Αριστεράς που αποδυναμώθηκε, έχουν πλέον ολοκληρώσει το έργο τους σε ένα πλαίσιο εθνικής αλλαγής.