Την Κυριακή, 7 Ιουλίου 2019, θα πραγματοποιηθούν στην Ελλάδα για πρώτη φορά μετά τον Ιούλιο του 1875 και τρίτη φορά συνολικά, εθνικές εκλογές το συγκεκριμένο θερινό μήνα. Η πρώτη φορά που διεξήχθησαν εκλογές τον Ιούλιο, ήταν στις 11 Ιουλίου 1829, στις πρώτες εκλογές με άμεση ψηφοφορία στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος, όταν το πλαίσιο των εκλογών καθορίστηκε με απόφαση του Ιωάννη Καποδίστρια.

Στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση τον Ιούλιο μήνα, πριν 144 χρόνια και τις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 18 Ιουλίου 1875, οι υποστηρικτές του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου είχαν κερδίσει τις 80 από τις 190 έδρες, ενώ τον ακολουθούσαν οι υποστηρικτές του Επαμεινώνδα Δεληγεώργη με 30 έδρες, του Θρασύβουλου Ζαΐμη με 25 έδρες, του Χαρίλαου Τρικούπη με 25 έδρες, του Νικόλαου Δεληγιάννη με 18 έδρες, και τέλος 12 ήταν ανεξάρτητοι.

Σήμερα, μετά από τόσες δεκαετίες, οι ψηφοφόροι καλούνται να χρωματίσουν για ακόμα μία φορά τον εκλογικό χάρτη με μπλε, ροζ, ή άλλα χρώματα. Στις συγκεκριμένες εκλογές δεν υπάρχει ουσιαστικό δίλημμα. Το προεκλογικό κλίμα είναι αρκετά ήρεμο, μιας και το ότι προηγήθηκε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έδωσε την απόλυτη δημοσκόπηση για το τί θα ακολουθήσει στις εθνικές εκλογές.

Η Νέα Δημοκρατία αυτή τη φορά είναι αρκετά συγκρατημένη, δεδομένης της εκλογικής νίκης, με βάση το γενικότερο κλίμα όπως επίσης και το εκλογικό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές. Συνεπώς, το μόνο που απασχολεί τη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση είναι εάν θα έχει την αυτοδυναμία των 151 εδρών, κάτι που ο πρόεδρός της Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρει συνεχώς.

Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ του Σεπτεμβρίου 2015, έχοντας ολοκληρώσει κυβερνητική θητεία σχεδόν μίας πλήρους τετραετίας, γνωρίζοντας ότι θα είναι η επόμενη αξιωματική αντιπολίτευση, προσφέρει με το πρόγραμμα του κάποια πρόσθετα στοιχεία που αν και δε μπορούν να εφαρμοστούν, δε θα χρειαστεί έτσι κι αλλιώς να το πράξει. Να σημειωθεί ότι το τέλος των εκλογών θα οδηγήσει σε αμφισβήτηση του Αλέξη Τσίπρα, και μεγάλες εσωτερικές αλλαγές στο ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες θα οδηγήσουν στην ακόμα μεγαλύτερη αποδυνάμωση του κόμματος.

Συνεπώς, το ζήτημα των συγκεκριμένων εκλογών είναι η αυτοδυναμία και η επόμενη ημέρα με Νέα Δημοκρατία κυβέρνηση, είτε είναι μόνη της, είτε συμπορευθεί με το ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ), όπως το έχει πράξει και στο πρόσφατο παρελθόν. Την επόμενη ημέρα, η ΝΔ θα διαπιστώσει ότι τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας είναι λίγα, ότι το μνημόνιο ολοκληρώθηκε αλλά η λιτότητα δε φαίνεται να μειώθηκε, και ότι το πρωτογενές πλεόνασμα δεν πρέπει και δε μπορεί να στηρίζεται συνεχώς σε κυμαινόμενη βάση.

Έτσι, πρέπει να γνωρίζουμε ότι έρχεται μία περίοδος όπου η νέα κυβέρνηση θα προσπαθήσει να επιβάλλει τη λογική της αναγκαστικής λήψης έκτακτων μέτρων στην οικονομία, λόγω ευθύνης και πρακτικών ΣΥΡΙΖΑ. Ακολούθως, το πρόγραμμά της η ΝΔ θα το παρατείνει έως το τέλος της τετραετίας της, έτσι ώστε να κερδίσει όσο περισσότερο κυβερνητικό χρόνο μπορεί, έχοντας παράλληλα και το πολιτικό τοπίο με το μέρος της.

ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) θα μάχονται έντονα για το ποιο κόμμα θα είναι δεύτερο στις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε αυτές πραγματοποιηθούν, ενώ αν ισχύσει τελικά η απλή αναλογική, τότε θα έχουμε ακόμα μεγαλύτερες πολιτικές κόντρες, αφού η αυτοδυναμία θα είναι πολύ δύσκολη. Και κάπως έτσι, η ερχόμενη εκλογική αναμέτρηση θα δώσει βήμα στη νέα κυβέρνηση για ένα έργο αρκετά ευκολότερο από αυτό του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς τα έτη 2020, 2021, και 2022, το χρέος δε ξεπερνά σε ετήσια βάση αποπληρωμών τα 7-10 δισ. ευρώ. Σε σύγκριση, μόνο το 2019, αυτά ξεπερνούσαν τα 13 δισ. ευρώ.

Οι συγκυρίες της βελτίωσης της οικονομίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά και η θετική αξιολόγηση από τους οίκους αξιολόγησης προς την Ελλάδα, δείχνουν ότι η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να βρει λύσεις σε πιο μακροχρόνια ζητήματα, όπως το ασφαλιστικό. Η ιδιωτική ασφάλιση, η ιδιωτικοποίηση δημόσιων φορέων ώστε να συρρικνωθεί το δημόσιο και τα λειτουργικά του έξοδα, αλλά και η αυστηρή αντιμετώπιση όσων χρωστούν στο δημόσιο θα είναι σημαντικά θέματα της κυβερνητικής ατζέντας.