Την ερχόμενη εβδομάδα πραγματοποιείται μία σημαντική εκλογική διαδικασία, αυτή των Ευρωεκλογών. Όμως, σχεδόν όλοι στην Ελλάδα ασχολούνται μονάχα με τις τοπικές εκλογές για δήμους και περιφέρειες, γεγονός που δείχνει ότι η ημερολογιακή σύνδεση των δύο αναμετρήσεων μάλλον δεν είναι και η πιο σωστή τελικά.

Ακόμα, οι επερχόμενες εντός του 2019 βουλευτικές εκλογές έχουν εξίσου έντονο αντίκτυπο σε όλο το φάσμα προεκλογικών φυλλαδίων, διαφημίσεων, τηλεοπτικών και μη σποτ που έχουν δημοσιεύσει οι χιλιάδες υποψήφιοι. Ενώ η κάλπη θα αφορά και τις Ευρωεκλογές, σχεδόν κανένας δε γνωρίζει λεπτομέρειες ως προς το αντίκτυπο που μπορεί να έχει η Ελλάδα και οι αντιπρόσωποί της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τόσο για μία καλύτερη Ελλάδα, όσο και για μία Ευρώπη ενωμένη με κοινές αξίες και στόχους.

Την απαξίωση των Ευρωεκλογών την έχει εντοπίσει και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση ως θεσμός με τα κεντρικά της όργανα. Για αυτό το λόγο, έχει αναρτήσει στις σελίδες της στο διαδίκτυο τους τελευταίους μήνες, πληροφορίες και λίστες όλων των έργων που έχουν συγχρηματοδοτηθεί ή χρηματοδοτηθεί πλήρως με ευρωπαϊκά κονδύλια, έτσι ώστε ελεύθερα οι πολίτες της Ευρώπης να εντοπίσουν το αποτέλεσμα της Ένωσης τόσο συνολικά, όσο και σε τοπικό επίπεδο.

Στις σελίδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρουν χαρακτηριστικά το πώς επηρεάζει η Ευρώπη την καθημερινή μας ζωή, πώς επιδρά στην εργασία μας, τις οικογένειές μας, την υγειονομική μας περίθαλψη, τα χόμπι μας, τα ταξίδια μας, την ασφάλειά μας, τις καταναλωτικές μας επιλογές και τα κοινωνικά μας δικαιώματα, κάνοντας αναλυτικές αναφορές στο πού είναι ορατή η παρουσία της Ευρώπης στις πόλεις και στις περιφέρειές μας.

Επομένως, εάν δεν ενδιαφερθούμε πρώτα για το Ευρωπαϊκό σύνολο και ακολούθως για τη χώρα μας, είναι δυνατόν να δίνουν κάποιοι τόση σημασία σε τοπικές εκλογές; Είναι δυνατόν ένας δήμος, μία περιφέρεια, να εξασφαλίσει τα απαραίτητα κονδύλια δίχως μία δυνατή Ελληνική βουλή, και φυσικά μία Ευρωπαϊκή συμμαχία για το κοινό καλό;

Στις προηγούμενες Ευρωεκλογές το 2014, η αποχή κυμάνθηκε σε υψηλά επίπεδα, αγγίζοντας το 40.7%. Αυτή τη φορά, η αποχή ίσως επηρεαστεί, θετικά ή αρνητικά, λόγω της παράλληλης κάλπης με τις τοπικές εκλογές. Ωστόσο, σε περίπτωση που η αποχή παραμείνει και πάλι σε τόσο υψηλά επίπεδα, τότε καταλαβαίνουμε ότι τα κομματικά συμφέροντα έχουν υπερβεί την ουσιαστική αξία των εκλογικών αναμετρήσεων, με αποτέλεσμα οι ψηφοφόροι να απουσιάζουν συνειδητά από μία κάλπη δίχως φωνή. Ακόμα και στο δημοψήφισμα του 2015, η αποχή ήταν 37.5%, σε μία περίοδο κατά την οποία ο κόσμος μιλούσε περισσότερο για την Ευρωπαϊκή θέση της χώρας μας, παρά τώρα, λίγο πριν τις Ευρωεκλογές.

Η επόμενη Ευρωπαϊκή Βουλή θα κατευθύνει κατά τα επόμενα πέντε έτη την Ευρωπαϊκή Ένωση σε τομείς όπως το διεθνές εμπόριο, η ασφάλεια, η προστασία των καταναλωτών, η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, και η οικονομική ανάπτυξη. Οι ευρωβουλευτές δε διαμορφώνουν και αποφασίζουν απλά σχετικά με νέα νομοθεσία, αλλά ελέγχουν επίσης τα άλλα όργανα της ΕΕ. Οι Έλληνες Ευρωβουλευτές δυστυχώς, έχουν πολύ μικρή συμβολή σε αυτή τη διαδικασία. Αυτός είναι και ο λόγος που ουσιαστικά το μόνο που ενδιαφέρει τα κόμματα είναι τα ποσοστά τους, διότι η συσπείρωση θα δείξει τάσεις για τις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Έτσι, όσο η λογική της μεγάλης πλειοψηφίας σε αυτή τη χώρα παραμένει σε αυτό το πλαίσιο και χαμηλό επίπεδο πολιτικής συμμόρφωσης, τόσο η Ευρωπαϊκή μας ταυτότητα θα αποδυναμώνεται.